Hoe tot stand gekomen

• Met dit beleid gaan de prijzen nog hoger dan dat nu al. En ik zal benieuwd zijn hoe inderdaad de woningvoorraad gehandhaafd blijft.

• Belangrijk bij de openbare ruimte is het beheer. Ik lees daar weinig over, maar wanneer nog steeds elke afdeling haar eigen beleid heeft t.o.v. De openbare ruimte blijft de verrommeling bestaan. Integrale visie op de openbare ruimte kan niet zonder integraal beheer. Dit betekent dat ook de gemeentelijke organisatie meer en beter moet samenwerken. De ingreep in de openbare wordt niet langer gedaan op basis van aparte beleidsnotities maar op basis van de integrale visie op de openbare ruimte. Dit kan per wijkkwartier, buurt of op de totale binnenstad. Het is raar dat bij de ontwikkeling van deze omgevingsvisie bestaand beleid wordt gecontinueerd. Dat betekent dan nog steeds een toetsing aan de afzonderlijke beleidsdoelen. Dat moet er dus uit.

• Dat lawaai wordt veelal veroorzaakt door de horeca. Niet alleen door terrassen die zomer en winter open en gevuld zijn (passen terrasverwarmers in een duurzame stad?) en door dronken schreeuwende mensen, maar ook door de bevoorrading en afvalophaaldiensten. De stenen en het water versterken het geluid. Als ik op een zomeravond over het Stadhuisplein loop, of langs de Oudegracht, die een aantal jaren geleden nog redelijk rustig waren, dan schrik ik van het geluidsniveau van de terrassen daar. Kan niet gezond zijn voor de omwonenden.

• De binnenstad heeft recht op een verscheidenheid aan typen huishoudens. Dit is nu zoek met de overmaat (50 %) van eenpersoonshuishoudens. Er moet dus een beleid komen m.b.t. percentages gewenste typen huishoudens. Afremmen van bijv de overmaat aan alleenstaande huishoudens is te realiseren door via een quotum verdere woningsplitsing te verbieden. Dit beleid kan ook per kwartier of per buurt.
• Om het aantal woningen niet verder te laten dalen is het ook hoog tijd om airbnb en dergelijke, aan banden te leggen. Doorstroming kan worden bevorderd door betaalbare ouderenappartementen te maken, waardoor grotere huizen vrij komen voor gezinnen. Ouderen blijven nu veel te lang in te grote huizen wonen omdat ze geen andere keuze in de binnenstad hebben.

• Bij de mobiliteit in de binnenstad is het belangrijk dat het principe gelijke monniken gelijke kappen wordt gehanteerd. Bewoners en bedrijven hebben gelijke rechten als het gaat om vergunningen, ontheffingen etc. We zien nog teveel dat bedrijven meer rechten lijken te hebben op de openbare ruimte dan particulieren. Het kan niet zo zijn dat de bezorgdienst van “ thuisbezorgd.nl” wel het voetgangersgebied in mag en de bewoner maar moet zien hoe deze zijn boodschappen zelf thuis bezorgt krijgt. Vanuit luchtvervuiling en lawaai overlast zijn fietser en voetganger prioriteit bij de mobiliteit in drukke gebieden. Waar de drukte zo gevaarlijk is dat er een keuze moet worden gemaakt staat de voetganger primair in de mobiliteit. Brommers etc moeten geweerd worden. Vanuit overwegingen om de openbare ruimte en daarmee ook ons erfgoed te ontzien is vrachtverkeer niet gewenst. Bezorgen per aangepast voertuig zonder uitstoot en zonder schade te veroorzaken aan erfgoed heeft prioriteit bij vergunningen en ontheffingen. Dit geldt dan tevens voor particulieren.

• Actiegroep Binnenstad: De notitie is veelzijdig en snijdt veel belangrijke onderwerpen aan. Als startdocument voor het gesprek met de stad vinden wij het op onderdelen nog niet helemaal voldoen.

1. Wat de vorm betreft, het zou het gesprek vereenvoudigen als feiten strikter gescheiden zouden worden van verwachtingen, trends en overwegingen. Ook zou het scherp onder woorden brengen van voorspelbare dilemma’s en keuzes kunnen helpen om het gesprek een richting te geven.
2.  In de eerste drie paragrafen van de Notitie (pp 1 t/m 6) worden aspecten aan de orde gesteld die wel al richting geven, maar die niet aan de orde worden gesteld in de kaders van de zeven thema’s.
3. Werkgroep Sociale vitaliteit. Er zou een 8e werkgroep moeten worden ingesteld met de naam “Sociale Vitaliteit”, die onder andere de betekenis van de binnenstadsbewoners en de -bewoning bespreekt. Heldere keuzes maken en belangen wegen kan pas goed gebeuren als betekenis eerst goed onderzocht wordt. Het gaat wat ons betreft om de volgende vragen:
   - Wat is de betekenis van de bewoner voor de beleving door bezoekers van de binnenstad en daarmee voor de aantrekkelijkheid van de historische binnenstad?
   - Wat is zijn betekenis voor de economie van de binnenstad?
   - Wat is zijn betekenis voor de instandhouding van de monumentaliteit van de binnenstad?
   - Wat voor de democratie?
   - Wat is het intrinsieke belang van bewoning?
   - Hoe belangrijk is de sociale samenhang in de Binnenstad voor al die voornoemde aspecten?
   - Welke andere aspecten bepalen de sociale vitaliteit van de binnenstad bepalen?
   - Wat is de relatie tussen sociale en economische vitaliteit?
   - Wat is het belang van inclusiviteit en diversiteit van bewoning? Wat zijn de trends en
   - Hoe kunnen we die zo nodig beïnvloeden?
4. Onderzoek (meer)waarde economische sectoren. Dit roept de vraag naar een onderzoek naar de (meer)waarde en de potentie van verschillende economische sectoren in de binnenstad. Ook zou de relatie tussen sociale en economische vitaliteit moeten worden genoemd. Het stuk wekt de indruk dat de huidige groeisectoren de enige in de binnenstad zijn en als enige groeimogelijkheden heeft. Dat kan niet zonder meer worden aangenomen.
5. Zonering. Zonering (die soms al feitelijk wordt toegepast; zie bijvoorbeeld de Richtlijn Digitale reclame) wordt in Notitie meermalen als een mogelijke oplossingsrichting geopperd. Dat kan, maar daarbij dient dan als dilemma geformuleerd te worden dat als bewoners in gedifferentieerde zones wonen, zij minder rechten en bescherming genieten dan andere burgers. Onder welke voorwaarden is dat aanvaardbaar? Wegen de voordelen van zonering op tegen de principiële nadelen ervan? Of tegen de sociale kosten van een uitsluitings- en confrontatiebeleid? Is er iets proportioneels denkbaar om degenen die de lasten dragen te compenseren? Enige studie en voorbereiding lijkt nodig voordat zulke vragen vruchtbaar kunnen worden besproken.
6. Inhoud en redactie van de eerste drie paragrafen.

• De op p. 2 en 3 genoemde kernwaarden zijn “merkwaarden” die alleen als marketingimago zin hebben. Zij zijn geen geschikt uitgangspunt om na te denken over waarden die “richting, doel, zin” geven en zijn daarom in een aanzet voor een stadsgesprek niet op hun plaats. Hetzelfde geldt voor de drie stadia van prof. Hospers. Eigenschappen die een stad aantrekkelijkheid maken zijn iets anders dan de waarden we met elkaar delen en waarmee we Utrecht samen vorm willen geven. Het lijkt ons beter om te beginnen met een open lijst waarden, misschien in onnatuurlijke combinaties om meteen duidelijk te maken dat er spanning kan bestaan tussen onze waarden, bijvoorbeeld
  - Welvarend en Solidair
  - Gelijk en Excellerend.
  - Gastvrij en Leefbaar.
  - Modern en Monumentaal.
  - Vrij en Saamhorig.
  - Aangenaam en Levendig.
  - Mooi en Dynamisch.
  - Divers en Inclusief.
  - Gezond en Bruisend.
  - Toegankelijk en Kleinschalig.
  - Duurzaam en Groeiend.
• De woordkeuze verraadt op meerdere plaatsen een functionele, ‘managerial’ benadering van de stad, zoals spreken over ‘doelgroepen’ in plaats van groepen. Dat is beter op zijn plaats in beleidsstukken.
• Bestuurlijk Beheer. Bestuurlijk beheer gaat over vergunningverlening, het toezicht en de handhaving. Het bepaalt aan de mate waarin regelgeving de belangen van burgers en ondernemers beschermt, over hun rechtszekerheid. Het betreft ook de manier en de houding waarop zij door het stadsbestuur worden benaderd, inclusief bijv. openbaarheid van informatie.

Wij constateren dat er hardnekkige problemen zijn met het bestuurlijk beheer in Utrecht. Dit overstijgt de acht thema’s, maar gaat wel mede bepalen wat de uiteindelijke omgevingsvisie in de praktijk gaat betekenen. Temeer omdat de gemeente zich zoveel mogelijk terugtrekt uit de verhouding tussen de vergunning verkrijgende ondernemer en andere belanghebbenden vanuit de gedachte dat de burger primair zelf vergunninghouders moet aanspreken en dat de overheid niet primair de burger moet beschermen. Het omgevingsplan zal generiek voor het hele gebied van de binnenstad worden vastgesteld. Het zal zijn draagvlak niet alleen kunnen vinden in inclusieve stadsgesprekken, maar ook in de zekerheid dat het nauwkeurig zal worden uitgevoerd, onpartijdig, en met medeweging van niet-generieke omstandigheden, zoals die in de binnenstad veel bestaan. Onze suggestie is om bestuurlijk beheer als een transversaal thema op te brengen.

Reactie: Team Omgevingsvisie Binnenstad

• Op de bijeenkomst van 11 december viel me op dat er erg makkelijk wordt gezegd: "meer bewoners/bezoekers aan Utrecht (hele stad) DUS meer mensen/evenementen/… in de binnenstad". Dat "DUS" moet weg! Natuurlijk zullen mensen naar het Nijntjemuseum gaan, of de Canal Pride bijwonen, dat kan alleen in de binnenstad, maar men hoeft niet voor alles naar de binnenstad. Ik denk dat bij elke keuze gesteld moet worden: "er komen meer bewoners en meer toeristen/bezoekers, hoe zorgen we er voor dat dat niet allemaal landt in de binnenstad?" Die vraag moet wel onderdeel van het proces worden. Die "meer mensen" is geen natuurverschijnsel maar een bewuste keuze - je hebt dan ook de keuze en de verantwoordelijkheid om het netjes in banen te leiden.

• Het fietsen wil ik overal mogelijk houden. Zeker voor gehandicapten. Zo ook de scootermobielen. De auto's mogen voor mij weg. Behalve dan de bevoorrading van de winkels. Ik met mijn linkerbeenprothese, vind het zeer vervelend af te moeten stappen van mijn fiets en te moeten gaan lopen. Tot zover, Teus den Ouden.
• Ik herken veel van de geschetste denkrichtingen, maar denk dat een aantal actuele ontwikkelingen hiermee niet in lijn zijn.. Ik woon nu bijna 9 jaar in Utrecht, ben voor mijn werk hiernaartoe verhuist.. Een heel belangrijke karakterestiek van de stad - in vergelijking met onze andere grote steden -  vind ik de stadse levendigheid die er samengaat met kleinschaligheid, intimiteit en een soms bijna  dorpse sfeer. Een stad met veel culturele activiteiten en veel levendige horeca, maar ook veel bekende gezichten, straatfeesten en kleine winkels waar je herkend wordt als klant. Om de sfeer te behouden zou ik willen pleiten voor het behoud van kleinschaligheid in de horeca en cultureel uitgangsleven: geen anonieme immens  grote cafés zoals Danel, geen massale terrassen die het gehele Neude overspannen en bijvoorbeeld van het prachtige, bijna zuidelijk aandoent,  schaduwrijke Mariapleintje een horeca kermis maken met lelijke felle lichtsnieren. Gewoon, wat gezellige en persoonlijke terrassen eromheen, waar je nog kunt overzien wie er allemaal zitten. Het is de kunst om met de komst van meer toeristen de anonimiteit buiten te houden. Maar daar komen die toeristen ook niet voor: ze komen juist voor die gezellige kleinschalige sfeer. Dus leuke zakvesttheaters en kleine bioscopen steunen,  inplaats van inkomsten werven uit dat enorme bios- complex wat nu aan de jaarbeurszijde verrezen is. Zeg nu zelf: als u daar rondloopt in dat complex, hebt u dan het gevoel in Utrecht te zijn? Of had het ook in Rotterdam kunnen staan?  Het is zonde van de sfeer. Nieuwbouw kan best en is zeer welkom, maar schakel en verbind zalen en complexen op passende, kwalitatief hoogwaarde en kleinschalige wijze, dus niet door massieve toeristische vreettenten eromheen, en geen enorme kale halken met electro-poortes. Zoals de Vredenburg: een heerlijk passend complex, waar je snel thuisraakt, echt Utrecht! (Ook een modern groot pastelkleurige hotel zoals bij HC kan prima op die plek: de mozaiekkleurtjes maken de overgang naar de oude kkeinschalige stad heel goed mogelijk). Ik begrijp dat het stationsgebied een andere uutstraling mag hebben van de stad, maar blijf erbij dat dit niet de sfeer is die bij het soecifueke karakter van Utrecht past. De groene woontoren straks wel :-) De visie spreekt van woonmogelijkheid voor alle groepen mensen. Allereerst ben ik blij dat er ook in de tiekonst nog gewoond mag worden in de mooie binnenstad. Laten we oppassen dat het clusteren van functies ertoe gaat leiden  dat het wonen in de horeca winkelgebieden verdrongen gaat worden, Ook al betekent het clusteren dat er in de restvan de binnenstad  beter gewoond kan worden: wonen houdt ook het winkelgebied op alle momenten van de dag prettig.  in de praktijk  zie ik veel oude mooie gebouwen worden opgekocht door projectontwikkelaars en eenzijdig omgezet worden in dure, kleine appartementen, alleen betaalbaar voor expats. Dat past niet bij het uitgangspunt van wonen door allerlei groepen mensen. Zo zou mijn dochter zou zo graag met haar vriend twee kleine kinderen in de stad willen blijven wonen. Ze zoekt al jaren naar een woonpkek van 100m2 of meer, maar kan niets betaalbaar vinden, terwijl ze beiden toch een goede baan hebben. U zult dat herkennen. Hoe kunnen we ook gezinnen blijven huisvesten in de dure binnenstad? Door niet teveel gekd te willen verduenen aan orojectontwikkelaars, maar individueel inituatief een kans te geven. Natuurlijk drijft het oer definitie beoerkte aanbod de prijs per definitie  op, maar we kunnen we wel de verhouding tussen dure appartementen voor alleenstaanden en woningen voor gezinnen veranderen. Ik neem als voorbeeld de verkoop van een oude school in nieuw-Hoograven. Mijn dochter had met 3 andere bevriende  stellen en een architect, samen 10 kinderen, een plan ingediend voor 4 ruime woningen, met behoud van het karakter van het pand. Ze voldeden aan alle eisen, scoorden het hoogst op alle criteria behalve één: de orijs. Natuurlijk kon een  projectontwikkelaar meer kon bieden, want hij heeft er inmiddeks 8 kleine voor Utrechters onbetaalbare appartementen van gemaakt. Zo gaat het in de ninnenstad ook, Utrecht lijkt voir het gemak van bejende orojectontwikkelaars en voor het geld te kiezen, zo is mijn indruk,  in plaats van voor gevarieerd wonen. Ik hoop zo dat dit anders wordt, dat we jonge mensen de kans  willen geven met goede duurzame plannen de levendigheid en diversiteit in de binnenstad te behouden. Mijn voorstel: geef kansen aan particulieren, geef voorrang aan gezinnen, kies voor kwaliteit en aansluiting bij de visie en niet voor inkomsten via bouw die de mooie binnenstad uiteindelijk afstaat aan steeds wisselende expats, maar kies in plaats daarvan voor de binnenstad voor landurige bewoning door mensen die aan hun omgeving hechten en ervoor willen zorgen. Vervoer: de binnenstad heeft een menselijke maat voor fietsers en voetgangers. Fietsen horen bij de binnenstad, maar het parkeren mag inderdaad wel wat minder blokkerend. Wat auto's betreft: de binnenstad zou er zo mooi uutzien zonder dat blik. Maar ook ik heb mijn blik voor de deur op het rustieke Geertekerkhof staan, want decstadvkan mij geen veilig en betaalbaar alternatief bieden. Utrecht kiest nu voor de oarkeervergunningen duurder maken, blijkbaar bij gebrek aan beters. Maar zelf aks je due io zou kunnen katen looen tit de huidige oarkeergekden in decgarages, trekt dat mensen nog nuet over de streep om de auto in die veelal snachts akelige, smerige en dure verweg garages te parkeren. Wat wel zou helpen:  meer parkeerterreinen asn de buutenrand van de singel (lastig, begrijp ik),  schoon en veilig en vooral ook: betaalbaar voor de bewoners die nu een binnenstad vergunning hebben. De vraag die ik me stel is: hie hard wil de binnenstad nu echt haar auto's kwijt? Veel succes met de uitwerking van de visie!
• Om de stad Utrecht leefbaar, aantrekkelijk en economisch gezond te houden, zou het ten allen tijden toegankelijk moeten zijn voor senioren, gehandicapten en gezinnen. Veel verkoeling door bomen, op de pleinen en in de straten. Fietsers de ruimte geven om overal te fietsen. Snelle fietsers op eigen paden, gescheiden van fietspaden voor ouderen en jonge gezinnen. Openbaar vervoer binnen de singels gratis. Watertaxi's, fietstaxi's, tram. Wandelaars op stoepen, veilig en overzichtelijk, ook voor slechtzienden goed begaanbaar. Terrassen alleen voor de gevels van de uitspanning. Evenementen kleinschalig, dag markten, tango dans, antiek, braderies, exposities. Grote evenementen alleen in zalen vergunnen. Openbare wc's en fietsenstallingen in winkelpanden die niet verhuurd worden. Drinkwater punten om de 500 meter. Meer plekken met fonteinen. Bevoorrading via transport per water. Kelders gebruiken voor opslag verzamelpunt horeca. Een stad met oog voor ambacht, film, kleinkunst, literatuur, ontwerpers, historie. Wonen in de binnenstad mogelijk voor mensen uit alle lagen van de bevolking. Toeristen laten overnachten buiten de binnenstad. Meer museums, kleinschalig, expo's, archeologie. In de binnenstad prioriteit leggen op de historische monumenten, persoonlijke duurzame winkels, universiteiten en mooie cultuur.  Geen evenementen faciliteren. Geen Utrecht promotie in de toeristen sector, over de wereld. Zwemmen in de singels mogelijk maken, meer sportgelegenheden, muziek ruimtes, buurthuizen, ontmoetingsplekken voor senioren, dat allemaal toegankelijk ook voor lagere inkomsten groepen. Een sociaal rood wit hart in een groene oase, onder de dom in een fijn bewoonbare, historisch zeldzaam mooie stad.
• Ik heb de tekst gelezen, de video is veel te lang hoor. Over het algemeen vind ik de teksten erg wollig, het gaat maar over "verblijven" en "ontmoeten" en "bestemming". Welke definitie hanteert u voor deze begrippen? Mijn cynische hart zegt: afspreken in de horeca, op een terras zitten en herrie maken en er voorlopig niet meer weggaan". De afgelopen jaren, waarin er steeds meer horeca is gekomen, sterken mij in deze gedachten. Het lijkt me goed als er meer concrete teksten komen die transparant en helder zijn en waarvan duidelijk is wat zij PRECIES bedoelen. Ik haal even enkele zaken aan uit de tekst: "Ook de coronacrisis laat zien hoe snel de situatie kan veranderen met grote gevolgen voor met name de horeca en detailhandel en dus aantrekkelijkheid van onze binnenstad". En wat denkt u van de gevolgen voor de BEWONERS? Die maanden in een doodse stad moesten wonen, maar nu op zaterdagmiddag de stad niet meer indurven omdat het erg druk is en niemand de anderhalve meter respecteert en de "handhavers" slechts een beetje vrijblijvend lopen aanwijzingen geven? Die echt niet allemaal de mogelijkheid hebben om op dinsdagochtend te gaan winkelen? Let op: de BEWONERS maken de stad - zonder bewoners worden we een vakantieresort. Zorg voor je bewoners en laat je oren niet alleen hangen naar de horeca en detailhandel! "Bij de schoonheid van erfgoed in de binnenstad denk je direct aan de dom en de werven die uniek zijn in de wereld. Ook de universiteit, kerken en musea bepalen al eeuwen de sfeer van de binnenstad en vertegenwoordigen ons immateriële erfgoed." Ik denk dan ook aan de monumentale WOONHUIZEN die door BEWONERS zijn opgeknapt (vaak van verkrotting zijn gered) en tiptop worden onderhouden. Woonhuizen dragen ook bij aan de monumentale uitstraling van de stad. Zeker woonhuizen die door de eigenaar bewoond worden, en daarvan zijn er gelukkig nog veel in de binnenstad. "En natuurlijk zien we de kernkwaliteit vitaliteit terug in de relatief jonge bevolking van de binnenstad". Enig idee hoeveel vitale OUDEREN er wonen in de binnenstad? En laten dat nou net vaak de mensen zijn die in de vorige eeuw de binnenstad van de verkrotting hebben gered. De ouderen zijn ook degenen die zich echt inzetten voor de stad. Maar dat kun je jongeren niet aanrekenen, die hebben andere prioriteiten dan hun woonomgeving. (Dat bedoel ik niet vervelend, dat is gewoon zo; studeren, werk, geld, relatie, woonruimte - als jongere heb je nou eenmaal veel dingen aan je hoofd). Samengevat vind ik de denkrichtingen te veel gericht op de toeristen- en bezoekerseconomie, en te weinig op het belang van de BEWONER, die belasting betaalt en jarenlang boodschappen doet in het gebied, en soms een mooi huis onderhoudt. Dat is ook een economische factor die beter gewaardeerd en beschermd zou mogen worden.
• Sowieso top dat hierover nagedacht wordt en dat er in opties wordt gedacht. Met zoveel mensen en zoveel wensen ligt NIMBY op de loer. Het enige dat mij opvalt is het of/of in plaats van en/en. Toerisme hoeft bewoning niet te bijten. Houdt sowieso het museumkwartier horecavrij. Dan kunnen de toeristen blijven genieten van de historische panden en hun échte bewoners. Dan heb ik nog steeds regelmatig een praatje met iemand uit een vreemd land en vind er kruisbestuiving van culturen en verhalen plaats. Want dat is voor mij de kracht van Utrecht: harmonieuze diversiteit.
• Diversiteit wordt genoemd in denkrichting 3. Diversiteit is voor bijna alle denkrichtingen van belang. Maar mist in de samenstelling van de Binnenstadgroep: allemaal wit, bijna allemaal man. Dat moet en kan anders!

• Mee eens. Niet-bestemmingsverkeer niet meer door door de binnenstad. Alleen voetgangers en fietsers. Bussen uit Nobelstraat en Voorstraat verminderen. Maar hoe?
• Alternatief lokaal vervoer voor mensen die niet (goed) kunnen fietsen of lopen.. ? Vriendelijk geprijsde binnenstadstaxi's oid, hop on hop off oplossingen.. Want binnen de binnenstad zijn de afstanden nog best flink. Alleen maar door de stad heen rijden zou niet moeten hoeven.
• Het is een illusie dat we met openbaar vervoer toe zouden kunnen met bussen alleen in die as en enkele dwarsstraten. Er moet veel kleinschalig goedkoop openbaar vervoer komen, in alle straten, om het gemis van de auto te compenseren. Anders creëer je achterbuurten in die straten waar je niet meer met vervoer kunt komen. Geen auto's op het maaiveld is prima, maar ook geen fietsen is niet handig. Mensen moeten tenminste hun fiets bij de hand hebben, niet verstopt in een ondergrondse fietsenstalling. Er moeten wel meer bovengrondse fietsparkeervoorzieningen komen.
• Besten, deze denkrichting kllnkt als wishful thinking. Waar rijden die bussen dan? Waar blijven die fietsen dan? Fietsstad Utrecht die een hoofdader door de binnenstad bedenkt waar minder fietsers komen? In your dreams! Nogmaals, fietsers (en wandelaars) hebben een hekel aan omfietsen, zelfs als het om woon/werk verkeer gaat op snellere e-bikes. Dus hou die as juist open voor de fiets, en verminder het gemotoriseerd verkeer. Het toevoegen van veel groen op die route is niet meer dan logisch. Om de bekende redenen: warmte/geluid/leefbaarheid/stadsfauna. Niet elke straat in de binnenstad is geschikt voor 'verblijf'. Een 'binnenstadsas' is natuurlijk ook niet handig als 'verblijfplaats'. Het Janskerkhof is een fijne, en overigens de enige, verblijfplaats op die route (plein Vredenburg, daar wil je natuurlijk zo snel mogelijk weer weg ). Je hebt dus meer open ruimte nodig. En open ruimte is helaas schaars in de binnenstad. Elk beschikbaar plekje wordt volgebouwd. Kijk naar het Smakkelaarsveld, wat een ratjetoe daar nu weer moet komen, en wat een drukte dat geeft. Het idee alleen al. Het had een welkom stukje groen kunnen worden. Maar ja, de commercie wil ook wat. De binnenstad snakt naar wat groene weidsheid (en wijsheid). Daarom is het voor de lange termijn raadzaam om de Jaarbeurs naar de rand van de stad te verplaatsen om ruimte te bieden aan woningen en groene ruimte. Dat gedeelte van de stad is in snel tempo het nieuwe centrum van Utrecht geworden. Een groot stadspark is wat de stad node mist. Het is ronduit schandalig dat die waardevolle ruimte nu vol staat met lege hallen en parkeerplaatsen. Weg ermee!
• Vanwege de herinrichting van de Lange Nieuwstraat rijdt lijn 2 nu weer een half jaar over de buitensingels. Het woongebied tussen Domplein en Agnietenstraat heeft al die tijd geen openbaar vervoer. Wie niet kan fietsen en ook niet goed loopt, moet dus maar zien. En dat is dan de toekomst in dit scenario?! Ook ik pleit voor kleinschalig openbaar vervoer in de oude binnenstad. Meteen leuk voor toeristen: een kleine, frequente hop on, hop off, ook 's avonds.
• Een rondweg 1 richting op buiten een voornamelijk wandelgebied lijkt me super. Kijk ook eens naar steden in het buitenland zoals Aix-en-Provence, waar zoiets al jaar en dag de standaard is. Kleine busjes (formaat bestelbusjes) komen soms nog door de stad om mensen op hun bestemming te brengen indien nodig / wenselijk. Ten opzichte van het buitenland moet er wel meer aandacht komen voor fietsers, waar ze in het buitenland meestal geen rekening mee houden. Zolang de Universiteit in het oosten (USP) op 1 lijn ligt met de Universiteitsgebouwen in het centrum, de verenigingen en het station, lijkt het me ondoenlijk om fietsers te verleiden om om te fietsen alleen om de as tussen Vredenburg en LucasBolwerk te ontlasten. Zolang die bestemmingen in de stad niet verplaatsen (nieuw intercity station nabij USP?), vinden fietsers wel een weg, dus die kan je beter faciliteren. Als de bussen en auto's uit die binnenstad-as weggaan, kan er juist meer ruimte gegeven worden aan fietsers langs die stads-ader en kunnen andere kruipdoor-sluipdoor-(fiets)routes ontzien worden.
• Bestemmingsverkeer moet altijd mogelijk blijven voor de bevoorrading van winkels/horeca maar ook bewoners! Ik ben tegen de anarchistische bende waar voetgangers en fietsers elkaar in de weg zitten. Er moeten duidelijke fietspaden en duidelijke wandelpaden zijn. Fietsen mogen NOOIT geweerd worden uit de binnenstad, het voetgangersgebied mag kleiner in plaats van groter. De fiets is een perfect vervoersmiddel. Lange afstanden lopen is niet voor iedereen weggelegd. Momenteel wordt het voor deze groep mensen praktisch onmogelijk gemaakt om een bezoek te brengen aan de binnenstad. Ruimte voor fietsers en voldoende plekken om de fiets te stallen. Een fiets is geen auto die je in de parkeergarage zet en dan een stuk gaat lopen. Je fiets naar je bestemming, en die bestemming is vaak 1 specifieke winkel of restaurant en daar moet je je fiets kwijt kunnen.

• Diversiteit in het kernwinkelgebied moet blijven en niet zoals de laatste jaren dat ieder leeg pandje horeca wordt. De opvang van de groei van de stad kan voor wat betreft horeca niet door de binnenstad worden opgevangen  Ook in de (nieuwe) wijken moet er horeca komen. De Merwede kanaalzone en ook Rotsoord zijn goede voorbeelden. In Voordorp zit nu helemaal niets. Buurtactiviteiten moeten daar in sportkantines ed. Nu meer dan 10 bezorgrestaurants in Voor-,Wittevrouwenstraat bij elkaar is geen diversiteit. Geeft in de aangrenzende buurt overlast van bezorgscooters/brommers. De gemeente moet bij de vergunning velening de diversiteit bewaken. Geld ook voor vergunningen aan supermatkten die vanwege aanvoer ook overlast veroorzaken (Biltstraat/Voorstraat/bij Stadhuis/nachtegaalstraat.)
• Als we alleen maar horeca en vermaak in de binnenstad willen, is er wel een heel smalle basis voor de economie. Ik hoop dat dat opgemerkt is tijdens de coronacrisis. Alles lag plat. Dus: we moeten veel meer variatie regelen, ook in de winkels, want al die flagshipstores van jeansmerken is ook maar saai. En "beleving": wat beleeft een mens dan in de stad? Is een kopje koffie een belevenis? Ik hoop het niet want als je dat al een belevenis vindt dan heb je wel een heel erg suf leven! Ik krijg een beetje jeuk van woorden als "ontmoeten" , "beleven", "concept", "verbinding". Het betekent uiteindelijk allemaal "horeca". En dat willen we dus niet, want daar is meer dan genoeg van aanwezig. Helaas staan de denkrichtingen er bol van, daar word ik erg achterdochtig van. Maar...denk ook aan alle zwaar verkeer dat je binnenhaalt met al die horeca-bevoorrading. Is het niet veel fijner om gewoon bewoners te hebben, die met een tasje naar een supermarkt gaan, in plaats van dat je elke ochtend een colonne aan Hanos, DeliXL, Sligro en allerlei anderen de stad ziet inrijden, met luidruchtige koelwagens en veel fijnstofuitstoot? En elke dag een veelvoud aan even luidruchtige vuilophalers? Laten we veel echte bewoners en ateliers verwelkomen in de binnenstad. Ambachten, is dat niet leuk? Goed voor de stad, goed voor de ambachtslieden, qua toerisme kan je er ook wat mee, en als er weer een nieuwe golf corona komt, kunnen zij gewoon doorwerken en is de stad niet helemaal doods. Ik verzin maar wat. Maar geen horeca, asjeblieft, dat is al veel teveel.
• Nu meer en meer winkels verdwijnen doordat mensen online gaan kopen, verdwijnt een belangrijke economische factor uit de binnenstad. Wat overblijft en zelfs de rest gaat overwoekeren, zijn horeca en supermarkten. Vooral de horeca moet aan banden worden gelegd, vooral op straat. Culturele diversiteit is prima in de vorm van theaters voor film en toneel, en tentoonstellingsruimten en concertpodia, maar er moet gewaakt worden tegen een overvloed aan festivals met geluidshinder en schade aan grasvelden en parken.
• Besten, deze denkrichting is zo vrijblijvend, je kan er alle kanten mee op. En zoals al genoemd, dat betekent meestal meer horeca. Je begrijpt dat het enig cynisme oproept als je dit leest en weet dat er al zoveel over gezegd is. Stop met de binnenstad als festivalterrein uit te baten. Anders hebben we volgend jaar de eerste Nutellawinkel op de Oudegracht... Zorg voor verbinding met de wijken: dus niet alle horeca hier en buurthuizen in de wijken maar ook horeca in de wijken en buurthuizen hier. Zorg dat je de wijkbewoner naar het centrum haalt en de bewoners hier uitnodigt in de wijken door slimme trajecten met zalen, festivals en andere evenementen te begeleiden. Zorg dat de culturele sector in de zomermaanden programma klaar heeft staan voor de toeristen zodat er meer te kiezen valt en waardoor je die stromen beter vedreelt over de stad. Overlast van vrachtverkeer wordt vaak genoemd, en terecht. Het Domplein is inmiddels een overslagplaats voor vrachtwagens geworden. Ik tel er af en toe 8 vrachtwagens, brullend met of zonder koelsysteem. Investeer in transferia aan de randen van de stad en kleine tot middelgrote elektrische wagens om de bevoorrading te doen. Denk ook aan bevoorrading over het water voor de winkels aan de grachten. Wees creatief, vraag ondernemers hoe ze duurzaam kunnen integreren voordat je ze een vergunning geeft. Hoe beheers je je publiek? Hoe ga je om met je laad/los verkeer etc? Zorg voor kleine centra in de binnenstad waar bewoners tercht kunnen. Ik denk aan ruimte voor (elek)fietsen, buurthuisfunctie waar jongeren kunnen verblijven, waar goedkoop stallingen zijn voor karren, buggies etc zodat families ook hun weg vinden de binnenstad.
• Gemeente Utrecht heeft jaren geleden ingezet op toerisme. Sindsdien is het drukker in het centrum, zijn er allerlei rondleidingen van de VVV, zijn er hotels en B&B's bijgekomen en staan er mensen met het voorhoofd tegen het raam naar binnen te turen. Mijn voorstel is om de inzet op toeristen helemaal los te laten, want op de lange termijn brengt toerisme niets, behalve een zielloze binnenstad. Draai het om en zorg ervoor dat je juist niet in de boekjes komt te staan of verkozen wordt tot 'nog onondekte parel', zet daar capaciteit op in. Doe er alles aan dat Utrecht niet bekend komt te staan als vakantiebestemming, want daarmee voorkom je dat Utrecht hetzelfde overkomt als Venetië, Barcelona en Budrovnik. Vervolgens kun je het gesprek voeren met bewoners, ondernemers, culturele instellingen, onderwijsinstellingen, etc. waar je met de binnenstad naar toe wil. En dan zie ik een mooie goed onderhouden binnenstad voor me die aantrekkelijk is om te wonen en te werken, en waar mensen uit Nederland, vooral uit de regio naar toe komen voor onderwijs, cultuur en winkelen. Ik denk dat deze aanpak weleens een voorbeeld voor veel andere steden kan worden!
• Begin nou eens met WONEN, de rest komt dan echt vanzelf wel. Op dit moment wordt de stad gezien als een economisch verdienmodel voor de korte termijn - en dat maakt de stad kapot op de lange termijn. Kip en gouden eieren en zo. Niet doen!

• Beste mensen, De binnenstad kent inmiddels een aantal 'Kwartieren'. Medio de jaren 90 van de vorige eeuw is het Museumkwartier ontstaan, later gevolgd door het Universiteitskwartier. De idee om met Kwartieren te werken is niet typisch iets voor Utrecht. 's-Gravenhage kent al vele jaren het Hofkwartier rond het Paleis Noordeinde, Rotterdam kent eveneens de nodige Kwartieren en Amsterdam heeft sedert kort ook een Museumkwartier rond de drie grote musea (Rijksmuseum, Van Gogh Museum en het Stedelijk Museum) en de PC Hoofstraat. Het werken met Kwartieren is al eeuwenoud. Kwartier heeft de betekenis van 'wijk'. Denk aan Parijs met het Qartier Latin. In Italië wordt overal gewerkt met vergelijkbare benamingen. Naast dat het om een geografische aanduiding gaat ligt de essentie vooral in het betekenis geven van een geveid rond een kenmerkend gebouw of instelling. In 'het Quartier Latin gaat het on de 'Latijnse School', de huidige Sorbonne. In Italië zie je het terug rond kerken die de parochie vormen voor de bewoners en waar lief en leed wordt gedeeld in de hogtijdagen van het leven (geboorte, communie, huwelijk, overlijden). Bewoners identificeerden zich met 'hun' gebied en vorm(d)en gemeenschappen. Tegen deze achtergrond is vijf jaar terug ook de idee ontstaan om in de historische binnenstad te gaan werken met Kwartieren. Als toenmalig voorzitter van het Centrummanagement Utrecht (CMU) heb ik samen met de gemeente indertijd het initiatief genomen om dit concept uit te werken. Er waren drie doelstellingen: de verscheidenheid van de binnenstad onder de aandacht van bezoekend publiek brengen (voorbeeld: het Museumkwartier en het Vredenburgkwartier verschillen in tal van opzichten van elkaar), ondernemers bijeenbrengen onder een gelijke noemer, beïnvloeden van nieuwe bedrijvigheid passend bij de kenmerken van het Kwartier. Daartoe hebben gemeente en CMU gezamenlijk een deskundig bureau gevraagd hierover advies uit te brengen. Een bijkomend practisch motief was om bezoekers die met de auto komen gericht te sturen naar een geschikte locatie om te parkeren door de bewegwijzering aan te passen aan de Kwartierindeling. Dat is ook gerealiseerd. Het zal duidelijk zijn dat ik er een voorstander van ben om de achterliggende idee van de Kwartieren verder uit te bouwen. De kern is om  samenhorigheid te versterken en verantwoordelijkheid voor het Kwartier. Dan is het logisch dat de Kwartieren ook de trots van de bewoners worden. Kwartieren onderscheiden zich van elkaar - hebben andere identiteiten, liever: andere kenmerken - maar het is niet de bedoeling om zich tegen elkaar te gaan afzetten. Het centrumgebied is een divers geheel dat bij elkaar hoort. Het is juist de diversiteit in functies en de onderlinge verwevenheid ervan dat een centrumgebied tot centrum maakt. Veel succes met de verdere uitwerking.
• Het is mij onduidelijk wat onder "identiteit en kwaliteit" wordt verstaan. Ik woon in een rustige woonbuurt, maar dit is onderdeel van het overigens nooit door de bewoners naamgegeven zogenaamde "Universiteitskwartier", waar blijkbaar 24/7 levendigheid moet zijn want " Universiteit = studenten = 24/7 herrie en horeca".  Zie het Horecakader 2018. Dat klopt niet, dat wil onze buurt ook niet. Dus ik ben een tikje sceptisch over "identiteit en kwaliteit".  Niet over de gedachte, want die is prima, maar over de uitvoering. Zo lang economie belangrijker is dan woonplezier, zo lang de horeca meer te zeggen heeft over de stad, dan haar eigen bewoners,  vrees ik voor het behoud de identiteit en kwaliteit van mijn mooie, diverse, fijne buurt, waar het fijn wonen is, maar waar niet veel te beleven is. En dat past niet in de Horror Vacui mentaliteit van Utreg.
• Onduidelijk is hoe ooit kwartieren zijn benoemd. De wolvenbuurt ( ten noorden van de wittevrouwenstraat) valt in het Universiteitskwartier maar waarom ?  Daar is geen enkele aanleiding voor. In die buurt is geen universitaire activiteit gevestigd, het is een dominante woonbuurt.  Dus is 24/7 activiteit en reuring is aldaarualdaar den boze.
• Beste, 'k Woon in de Voorstraat die momenteel wordt heringericht. Daarom, en mede door de coroncrisis, is/was het een stuk rustiger 's nachts. 'k Heb in jaren niet zo lekker geslapen (!) Inmiddels zijn de scherpe kantjes van de pandemie er wat af. En ja hoor, het nachtelijke lawaai begint weer toe te nemen. Op deze plek door nachtelijke klanten van snackbar Huzur die in vele voorgaande jaren al voor vele deels slapeloze nachten hebben gezorgd. Dan staan er aangeschoten lieden onder je slaapkamerraam keihard te schreeuwen, soms 'n uur lang. Vaak ook met pauzes, is de ene bezopen groep verdwenen, dan is het 'n kwartier rustig, val je net weer in slaap begint weer een ander groepje met hard lallen. En met de gepande bredere trottoirs (meer ruimte voor terrassen) wordt het straks nóg erger/vervelender dan het al jaren is. Gemeente grijpt al die modeniseringen/'verbeteringen' aan om méér horeca te binnen te halen. Daarmee worden hogere inkomsten voor de gemeente gegenereerd, wordt het hier aantrekkelijker voor toeristen & mensen uit andere steden. Maar voor bewoners...?
• Wij bemerken bij mensen die minder goed ter been zijn dat zij de parkeergarages rondom Hoog Catharijne te ver weg vinden. Wij zijn dan ook zeer voor het behoud van de Springweg parkeergarage om het voor mensen aantrekkelijk te houden ook in dit gedeelte van Utrecht te blijven komen. Wanneer er steeds meer reguliere parkeerplekken verdwijnen is de parkeergarage van nog groter belang.
• Zodra het contract met de parkeergarage springweg is afgelopen, moet die parkeermogelijkheid aangeboden worden aan de bewoners van de binnenstad, die na jarenlang wachten een (dure) parkeervergunning heeft weten te bemachtigen en dan vaak als de boodschappen thuisgebracht heel wat rondjes moet rijden voordat hij zijn auto kwijt kan. En op het dak van de parkeergarage een binnenstadstuin die ook alleen beschikbaar is voor bewoners van de binnenstad.  Dan kunnen ze daar lekker bijkomen met de kleine als ze weer niet goed hebben kunnen slapen van de geluidsoverlast s'nachts van baby maar vooral dronken lui. Maar ja dat zal wel teveel gevraagd zijn, want dat levert geen geld op.
• Ik denk niet dat kwaliteit en identiteit van een gebied stabiele factoren zijn, maar juist elementen die veranderen als er andere mensen in een wijk komen wonen. Je kunt dit niet fixeren maar moet rekening houden met verandering van identiteit van een wijk.
• Besten, net als voorgaande schrijvers begrijp ik niet goed wat jullie met identiteit en kwaliteit bedoelen. Als je bedoelt dat het Domplein een bijzondere plek is met een sterke religieuze en historische connotatie, dan begrijp ik dat. Dan ga ik ervan uit dat jullie dat willen behouden en niet zoals nu, een laad/los-plek voor vrachtwagens, een ratjetoe aan fietsers en toeristen die elkaar niet begrijpen en een handig festivalterrein voor al uw disco-, sport- en braderieplannen, het plein opofferen aan het geld. Het Domplein verdient dus bescherming, lijkt me, tegen de commercie. Hetzelfde geldt voor de gehele binnenstad. Blijf alert op verdienmodellen die het historische, het pitoreske, het leefbare en het menselijke aantasten. Wees streng naar de Gemeente en projectontwikkelaars. Maar ja, commercie is ook een kwaliteit, nachtelijk lallende studenten bepalen ook een identiteit, schuifelende toeristen die veel te veel geld uitgeven aan onzin in de binnenstad zijn ook een kwaliteit. Ik ga ervan uit dat Hoog Catharijne in 2040 twee keer zo groot is als nu. Best een kwaliteit. Maar ik vind het een kwalijke zaak.
• Het plan voor het Merwedekanaal gaat uit van Ꞌrust, ruis en reuringꞋ. Mooie indeling, zeker als bewoners daarin een stem hebben. Voor de binnenstad zou dit ook uitgangspunt moeten zijn. Het zijn voornamelijk ꞋgebruikersꞋ van de binnenstad die behoefte hebben aan reuring. En ꞋgebruikersꞋ, dat zijn meest bezoekers. Plus de uitbaters, die ook niet in de binnenstad wonen. De bewoners hebben graag rust, zeker 's nachts; en een beetje ruis in de vorm van kleinschalige winkel- en horecavoorzieningen. Een indeling in kwartieren moet dus betekenen dat 'reuring' sterk beperkt blijft. Dus zeker niet overal elk vrijkomend pand volplempen met horeca, zogenaamd omdat anders geen sluitende exploitatie mogelijk is. De binnenstad is allang verzadigd met horeca, terwijl de 'kwaliteitstoerist' zijn benen kan strekken in de café's bij de musea.
• Dit is een uitgangspunt dat alle kanten uitkan en je kunt er straks iedere conclusie uit trekken die je wilt. Wat wordt er bedoeld? Wat u ook inricht, zet er geen terrassen neer dat leidt tot een on leefbare binnenstad.
• Goedendag, Die functieprofielen gaan vooral uit van veel toeristen. Toeristen kosten de stad geld, dat heeft Investico uitgerekend voor Amsterdam en Utrecht is niet anders. Hun onderzoek is ook niet bestreden. Helaas moeten de inwoners van de stad Utrecht die kosten opbrengen. En de gemeente gaat vrolijk door. 24/7 gezellig; voor de bewoners geldt dan dat ze in de herrie leven en niet goed kunnen slapen. In de zomer kunnen de ramen niet open. De gemeente gaat vrolijk door; de Oudegracht, de Zadelstraat, Oudkerkhof worden voetgangers (toeristen) gebied. Over een jaar dient D'66 een moetie in dat daar, net als op de Mariaplaats, Ganenmarkt en Neude fijn wat terrasjes kunnen komen. Er is, in vakantietijd, een petitie gekomen tegen dit beleid, die is door enorm veel bewoners getekend. Op dit moment luistert de gemeente nauwelijks naar de bewoners en erg veel naar de horeca? Zet in op bewoners in 2040 en zorg ervoor dat het na 11 uur rustig is in de stad. Dat is goed mogelijk als u gaat handhaven.

• Hebben jullie de B1 controle gedaan: klimaatadaptief is geen B1 niveau.
• Het warmteverschil met buiten de stad of zelfs omliggende wijken is zeker voelbaar! Er zijn nog veel kansen voor aanpassingen op het gebied van groen/klimaat. Eigenlijk zou je bijvoorbeeld vanaf de Dom alle platte daken groen begroeid willen zien. Er zijn nog gevels die geschikt zijn voor gevelgroen. Er is ruimte, ook op daken, voor voorzieningen voor bijen, vlinders, vogels, etc, doorvliegroutes etc. Niet alleen tegen hitte stress, maar ook voor algemeen welbevinden, afvang fijnstof, geluiddemping. Investeren hierin zou geweldig zijn. In samenwerking met bewoners, om verder te komen dan (saai) gemeentegroen.
• Misschien interessant om ook hier op aan te haken? Ga naar de website van Natuur en Milieudefensie Utrecht.
• Klinkt geweldig, meer groen, meer tuinen, allemaal een sedum dak, maar dan mag je de wooncorporaties erbij betrekken, want die gaan dat echt niet doen. Die zadelen je bv nog steeds een geiser van meer dan 15 jaar oud, laat staan dat ze wat aan de daken gaan doen.
• Wij moeten van de fossiele brandstof af en verzinnen daarom manieren om onze huizen te isoleren met groene labels en warmtepompen, maar ik ben bang dat we onze gezondheid daarmee beschadigen. Voor de corona pandemie bleek toch juist het ventileren van de huizen essentieel, dus geen isolatie.  Met onze stijgende temperatuur dreigt onze bodem te verdrogen. Een groene openbare ruimte is prachtig maar moet wel zijn aangepast aan die temperatuurverandering. Er zullen meer tuiniers nodig zijn om het openbare groen te onderhouden.
• Besten, en dat in de week dat de Gemeente besluit met Gasprom in zee te gaan. Fijn immoreel en kortzichtig. Dus dezelfde gemeente moeten we vertrouwen als het gaat om vergroening/verduurzaming van de binnenstad?  We zullen zien... Natuurlijk is iedereen hier volledig voor. Dat is logisch. Maar hoe dit te financieren? Wederom denk ik dat je commerciële partijen moet verplichten mee te doen, anders geen vergunning. Projectontwikkelaars, horeca-ondernemingen, je kunt ze de vraag stellen 'what you can do for your city...'. Een club als Hoog Catharijne mag elk decennium 50.000m2 bijbouwen, ongestraft. Dat moet dus afgelopen zijn, daar moeten duurzame tegenprestaties aan gekoppeld worden. Het hele winkelgebied is zo goed als boomloos. Een schande. Zorg ervoor dat elk bouwproject groene/duurzame verplichtingen krijgt. Groen is perfect tegen oververhitting/geluid, goed als isolatie en luchtkwaliteit, goed voor vogels en bijen en voor het comfort van bewoners en gasten. Zorg voor eenvoudige subsidie-trajecten zodat bewoners én ondernemers gemakkelijk mee kunnen werken aan vergroening van straten, gevels en daken. Stel regentonnen gratis beschikbaar en loof prijzen uit voor de beste ideeën etc. Maak er een gezamenlijk feest van.
• Ik zie een aantal commentaren over het benutten van daken. Daken vormen een groot onbenut oppervlak en deze willen we dan ook zo goed mogelijk gebruiken. We willen niet alleen sedumdaken of zonnepanelen, maar ook (combinaties met) hoogwaardig groen, eetbare tuinen of recreatieplekken. Zelf woon ik in Wijk C en dat lijkt mij een fantastisch beeld als je van Tivoli op de wijk uitkijkt. In reactie op het bericht van Marietje: bij het aanbrengen van isolatie moet ventilatie absoluut worden meegenomen in het isolatieplan. Het één sluit het ander niet uit. Een combinatie van goede isolatie én ventilatie zorgt uiteindelijk voor het hoogste wooncomfort en de beste leefomstandigheden. Tot slot: ik denk dat iedereen het ongemak bij de keuze voor Gazprom wel voelt. Dat krijg je als op laagste prijs aanbesteed. Kleine pleister op de wond is dat er wel voor gekozen is om de CO2-uitstoot, die het gasverbruik veroorzaakt, te compenseren. Ook mee eens om alle partijen (ondernemers, woningcorporaties en bewoners) te betrekken bij het vergroenen van de binnenstad. Dit willen we verder uitwerken in de uitvoeringsagenda.  
• Helemaal eens met de reactie van …. om van het vergroenen en klimaatbestendig maken van Utrecht een gezamenlijk feestje te maken. Duidelijk is dat we het niet alleen kunnen als je bedenkt dat ongeveer 60% van de grond in Utrecht van bewoners en bedrijven is. De gemeente probeert op verschillende manieren bewoners en ondernemers te stimuleren en te ondersteunen. Kijk eens op de sites van Waterproof 030, Utrecht natuurlijk en Klimaatklaar: www.utrecht.nl/waterproof030, https://www.utrechtnatuurlijk.nl/waterproof030/, https://klimaatklaar.nl.

• Ik zou er voor willen pleiten dat besluiten over de inrichting en leefbaarheid van de binnenstad genomen worden in de volgende prioriteit:
  1. Voordeel en impact op bewoners.
  2. Voordeel en impact op ondernemers.
  3. Voordeel en impact op bezoekers en toeristen.
• Bewoners krijgen de hoogste prioriteit. Immers zij zijn degenen die 24 uur per dag, jaar in, jaar uit, in de binnenstad verblijven. Het zijn de bewoners die voor sociale cohesie, veiligheid en binding zorgen, juist door hun continue aanwezigheid in de binnenstad. Bewoners zijn de stad. Ondernemers zijn eveneens belangrijk voor de binnenstad. Ondernemers zorgen voor levendigheid en brengen ‘geld in het laatje’. Ze hebben belang bij een gezonde binnenstad, investeren in het straatbeeld en denken vaak ook actief en constructief mee over inrichting en leefbaarheid. De gemeente heeft hier wel een rol, met name op het gebied van diversiteit in aanbod (horeca en kledingwinkels zijn er genoeg) en het handhaven op ondernemers die niet positief bijdragen aan de leefbaarheid (overlast, niet investeren in het straatbeeld). Bezoekers en toeristen, ten slotte, zijn onmisbaar voor de stad. Maar niet belangrijker dan bewoners en ondernemers. Als de belangen van bewoners en ondernemers zijn gehonoreerd, blijft er veel ruimte over voor het bedienen van toeristen en bezoekers. Die ruimte moet in allerlei vormen volledig benut worden, omdat ook bezoekers zorgen voor levendigheid en inkomsten. De rol van de gemeente hier is ‘Amsterdamse’ toestanden voorkomen (onbewoonde AirBnB spookstraten, drommen overlast gevende toeristen, verdringing van de bewoners). Als de lokale bewoner zich niet meer thuis voelt, verdwijnt de gastvrijheid. Dan verdwijnen ondernemers en bezoekers vanzelf ook. In mijn opinie moet dus de lokale bewoner de primaire focus van lange termijn plannen (2040 en verder) zijn. Enkele voorbeelden:
  - Evenementen: evenementen (festivals, sportevenementen, etc.) worden primair bezocht door bezoekers van buiten de binnenstad. Deze evenementen leveren soms plezier voor de bewoner,  maar vaker overlast (afsluiten van straten, verdwijnen parkeerplaatsen, beschadiging parken, geluidsoverlast). De gemeente zou hier willen waken voor het laten prevaleren van belangen van bezoekers en evenementorganisatoren boven de belangen van bewoners.
  - Toegang auto’s en fietsers: auto’s en fietsers worden steeds meer geweerd uit de binnenstad. Een argument is de veiligheid van de voetgangers (milieu kan het niet zijn, want fietsers vervuilen niet). Ook hier geldt dat op drukke dagen de binnenstad voornamelijk bevolkt wordt door bezoekers van buiten. Degenen die geraakt worden door de maatregelen zijn de lokale bewoners. Gemeente, zorg er alsjeblieft voor dat bewoners op een normale manier, en op elk moment van de dag, met eigen auto of fiets bij hun huis kunnen komen.
  - Bijzondere maatregelen, uitbreiding voetgangers gebied: sinds kort is het voetgangersgebied in de binnenstad (tijdelijk) uitgebreid. Ongelimiteerde aantallen bezoekers worden toegelaten in de binnenstad. Vrachtwagens en postbezorgers mogen tot bijna ’s middags het voetgangersgebied in. Maar de lokale bewoner die naar huis fietst (met kinderen, met boodschappen, slecht ter been) wordt gesommeerd af te stappen en bedreigd met boetes. Is dit typisch zo’n geval waar de gemeente vergeten is dat er ook mensen in de stad wonen?
• Graag zou ik zien dat de horeca wordt terug gedrongen omdat de leefbaarheid voor de bewoners met name in de binnenstad zeer ernstig is aangetast door de overlast van uitbreiding van alle terrassen die looproutes blokkeren, aantasting nachtrust vanwege groepen luidruchtige cafe bezoekers met name van feest cafes o.a. in Wijk C en overlast van veel verkeerd aangeboden afval door ondernemers om maar een paar punten te noemen.
• Helemaal eens met …….! Als bewoner ben je de laatste jaren vaker de dupe dan dat je ergens profijt van hebt. En GEEN horeca meer erbij in de binnenstad.  Er is al zoveel overlast , als bewoner is het een aanslag op je nachtrust en gezondheid.
• De bewoners moeten actief betrokken worden en blijven bij de inrichting en het onderhoud van een leefbare binnenstad. Niet alleen ondernemers moeten hierbij gesprekpartner zijn en blijven.
• Geen onnodige uitbreiding voetgangersgebieden in woongebieden. Dat ik niet met mijn auto voor de deur kan komen accepteer ik. Maar ik wil nog wel blijven fietsen vanuit huis.
• Besten, ik denk dat de voorzet van …. een hele goeie is. Maar ja, dit weet de Gemeente ook wel. Iedereen weet dit. En het gezonde verstand zou er geen moeite mee moeten hebben ware het niet dat de Gemeente graag veel geld verdient in de binnenstad. En geld verdienen staat ogenschijnlijk haaks op leefbaarheid. Want het meeste geld wordt verdiend door toerisme en winkelend publiek. En niet door de bewoners. Het is dus vooral een kwestie van lef hebben, durf je als Gemeente te zeggen; vanaf nu denken we meer aan bewoners, aan groen en duurzaam, dus meer aan leefbaarheid dan aan commercie? De Gemeente heeft in deze geen geweldige track record ben ik bang. Hoog Catharijne, Prorail en Jaarbeurs zijn de clubs die grotendeels bepalen wat er gebeurt in een groot gedeelte van het centrum. En dat gaat dus al 50 jaar lelijk mis. Want hun belang is, hoe kan het ook anders, totaal anders dan die van de bewoners. HC is inmiddels in handen van een Franse investeringsmaatschappij. Denk je dat zij geïnteresseerd zijn in de bewoners van de binnenstad? Dacht het niet... Gemeente, durf het aan de koers om te gooien. Wees visionair, denk aan de lange termijn, denk inclusief en duurzaam, denk kleinschalig en locaal!
• Hallo, Ik ben het helemaal eens met …. Ik heb nog een toevoeging voor het parkeren. Als parkeerplaatsen worden verwijderd, moeten er aan de rand van de binnenstad wel extra paarkeerplaatsen, bijvoorbeeld in (ondergrondse) parkeergarages, voor terugkomen. Je kan niet alleen maar parkeerplaatsen rondom Oude Gracht (en Maliebaan) wegstrepen (en honderden woningen zonder parkeerplaatsen toevoegen, zoals bijvoorbeeld transformatie ABC-straat), want dan worden de parkeermogelijkheden voor bewoners en ondernemers in andere delen van de binnenstad, onvoldoende. En niet iedere bewoner of ondernemer kan met fiets of trein naar zijn bestemming komen, (elektrische) auto's zijn daarvoor ook nodig. Dus, auto's ontmoedigen en automolisten het een beetje moeilijk maken begrijp ik, maar wonen en werken mensen, zelfs vooruitstrevende, die toch een (elektrische) auto rijden en moeten kunnen parkeren. En ik zou willen voorstellen om niet elektrische scooters in de Binnenstad te verbieden in verband met de luchtvervuiling. Nog ter aanvulling. Ik heb jarenlang gebruik gemaakt van Greenwheels, ook naar mijn werk (niet mogelijk met ov). Greenwheels is alleen niet meer te betalen, want kost nu 6,- per uur + km-vergoeding. Op een werkdag ben je dus al bijna 60,- kwijt aan vaste lasten en met de km-vergoeding erbij kom je op 100,- per dag. Oja en de ambtelijke en bestuurlijke instelling dat 'je dan maar niet in de binnenstad moet gaan wonen' werkt destructief. Kijk maar naar Amsterdam, Venetië en Barcelona.

• De binnenstad is nauwelijks geschikt voor gezinnen met kinderen vanwege overlast. Studenten die wonen in de binnenstad wonen dan in studenten huizen en dus verkamerde woningen. Dat is onwenselijk en geeft veelal overlast  want oude huizen zijn gehorig. Bovendien worden deze onttrokken aan de "blijvende" bewoners.  Beter zou een concentratie in specifieke woongebouwen voor studenten.
• Het zou een heel gezellig zijn als er verschillende bevolkingsgroepen zouden wonen, maar denk niet dat dit haalbaar is. Gezinnen met kinderen veel te druk en weinig speelruimte,  ouderen en hoor ook vaak jonge mensen niet vanwege de enorme geluidsoverlast m.b.t de horeca en uitgaanspubliek wat niet gehandhaafd wordt. Als je dat aangeeft wordt er gezegd dat je dan maar niet in de Binnenstad had moeten gaan wonen. En als dit zo blijft is het meer een  stad voor studenten en het uitgaan in de Binnenstad.
• Meer variatie en vooral gezinnen lijkt me geweldig, want hoeveel mensen kunnen nog zeggen dat ze in de binnenstad geboren en getogen zijn? Dat wordt steeds minder - de binnenstad wordt vooral bevolkt door studenten, starters, rijke pensionado's en expats - en dat is best eenzijdig (nou ja, misschien tweezijdig :-)) Dus ja! Graag! Maar dat zou het volgende betekenen:
  - Bouwen van goede seniorenwoningen/appartementen, zodat diegenen die in de jaren 80 een monumentaal krot hebben gerestaureerd met veel liefde, tijd en geld, een mooie comfortabele plek hebben als hun volgende stap (als ze dat willen) - en waarschijnlijk willen zij dan in de binnenstad blijven wonen.
  - Zelfbewoningsplicht en een verbod om huizen te splitsen in te kleine units voor studenten en starters, zodat de vastgoedjongens de vrijkomende monumentale huizen niet kunnen inpikken en vernaggelen tot dure kippenhokken voor mensen die maar tijdelijk blijven (ook al omdat deze kippenhokken niet geschikt zijn voor de volgende stap in je leven).
  - Regulering van short-stay en airbnb. Uiteraard moeten er wat vakantie- en expatwoningen zijn, maar daar mag best een plafond aan zitten. Zo lang het verhuren per nacht veel meer oplevert dan het verhuren per maand, moet je reguleren. Anders wordt alles toeristenverblijf.
  - Een ambenarenapparaat dat niet alleen kijkt naar of een vergunning technisch kan worden afgegeven, maar dat ook daadwerkelijk kijkt naar of dat een gewenste ontwikkeling is
  - Stoppen met de verkoop van sociale woningen, en meer sociale woningbouw zodat er daadwerkelijk verschillende bevolkingsgroepen kunnen wonen, en ook essentiele beroepen.
  - Regelen van voldoende voorzieningen, zoals scholen, kinderopvang, artsen, cultuuraanbod, speelgelegenheid, groen, winkels, kindvriendelijke horeca, enz.
  - Goede werkgelegenheid, zodat men in de stad kan wonen en werken, en niet perse de stad uit hoeft voor werk. Geen flexwerk, maar echte banen of ondernemingen.
  - Regelen van brede trottoirs zodat alle bevolkingsgroepen zich goed kunnen verplaatsen. Dus ook minder reclameborden en terrassen op de stoep, want die nemen veel openbare ruimte in. En geen fietsen laten slingeren svp!
  - Maar ook regelen van voldoende stallingsruimte voor alle vervoermiddelen die je in de loop van een wooncarriere/gezinsleven nodig hebt: auto, kinderwagen, bakfiets, fiets, brommer, scooter, motor, scootmobiel. En dat allemaal bij voorkeur niet in de openbare ruimte - dus inpandig. En flexibel, want de behoeften veranderen.
  - Verminderen van de horeca - want iedereen moet kunnen slapen en de horeca zorgt nu eenmaal voor veel geluidsoverlast. Maar ook aan- en afvoer van goederen en het laden en lossen geeft veel overlast.
  - Bestemmen van leegkomende gebouwen voor woningen - en niet meer bij voorbaat al roepen dat het een "hippe circulaire inclusieve culturele hotspot met een unieke horecabeleving en een urban uitstraling" moet worden. De binnenstad is ook een woonwijk, geen pretpark. De horeca zou het niet voor het zeggen mogen hebben.
  Oftewel: een sturende overheid die niet alles aan de markt overlaat. Een sturende overheid die snelle vastgoedjongens en horeca-aasgieren weert en de bewoner en zijn/haar leefcomfort centraal stelt.  We hebben de afgelopen jaren gezien waar het huidige beleid toe kan leiden: een uitholling van de ziel van de binnenstad door te veel conjunctuurgevoelige en eenzijdige vermaaksfuncties met korte-termijn winst, en te weinig aandacht voor de bewoners, niet-horecaondernemers en hun behoeften.
• Ik zie het niet gebeuren. De binnenstad moet teveel veranderen, en ook het beleid moet compleet anders. Van ondersteunen en vermaken van bezoekers en toeristen naar het ondersteunen van bewoners - dat is echt een megaklus en past niet in de huidige aanpak, het zou echt een omwenteling zijn. Daarnaast zijn er natuurlijk veel meer zaken die misschien nog wel meer aandacht verdienen: kansenongelijkheid, armoede, ondermijning, tweedeling, laaggeletterdheid.
• Kortom: lijkt me geweldig om een meer gevarieerde bewoning te hebben, maar ik denk dat 20 jaar te kort is voor de omslag die nodig is.
• Als niet alles om geld draait en als diegene die macht die ze hebben in de binnenstad een keer niet hun zin krijgen met uitbreiding en nog een kroeg of koffietent erbij, maar een duidelijk Nee van de Gemeente, anders is dit een utopie en wordt wonen in de binnenstad een privilege.
• Variatie in wonen is een nobel streven, maar ik ben bang dat de huurprijzen in de Utrechtse binnenstad veel te hoog zijn voor veel mensen. Betaalbare sociale huurwoningen vind je moeilijk in de binnenstad: dat is een streven voor de buitenwijken. Ik vrees dus dat je in de binnenstad enerzijds rijke mensen en anderzijds zwervers en daklozen als bewoners zult aantreffen. Grote oude huizen zijn inmiddels wel grotendeels opgeknipt in appartementen. Dit moet je niet tegenhouden, maar hoogstens kun je ze geschikt maken voor woongroepen, zowel voor ouderen als voor mensen van allerlei leeftijd.
• Minder marktwerking, anders wordt de binnenstad een yuppenparadijs, of een verwaarloosd studentendorp. Juist de mix van allerlei soorten bewoners versterkt het karakter van onze prafhtige binnenstad.
• Besten, de strekking is duidelijk. Iedereen zegt hetzelfde. Iedereen weet het, de Gemeente weet het ook. Als we geen Klein-Venetië willen worden (de werven hebben we al) moeten we ingrijpen. Onderzoek laat zien dat toerisme veel minder opbrengt dan we dachten (de meeste inkomsten verdwijnen naar investeerders in het buitenland) en leefbaarheid veel meer opbrengt dan we dachten (bruto nationaal geluk, gezondheid etc). Het grote geld moet aan banden en de Gemeente moet het lef tonen echt haar bewoners op de eerste plaats te zetten en het korte termijn groei-denken te onderdrukken. De puntsgewijze opsomming van Petra hierboven is perfect. Veel meer is er niet aan toe te voegen.
• Om te beginnen ben ik het eens met alle punten die …. heeft genoemd. Het is zonde van de tijd om ze hier nog eens te noteren. Wel wil ik de volgende gedachten delen, een visie waarop volgens mij de mogelijkheden van wonen voor gevarieerde groepen mensen gebaseerd moeten zijn. Het gaat om de vraag "Van wie is de stad?" Van wie is de stad, wie vormen de stad, voor wie is de stad. Aan het begin van de coronatijd steunde de Duic een initiatief voor het verspreiden van de Dick Bruna poster met de leus "Utrecht zorg goed voor elkaar". Wie waren "Utrecht" op dat moment? De studenten waren grotendeels naar hun ouderlijk huis gevlucht, de toeristen zaten wereldwijd in een lockdown. Wat overbleef : de bewoners van de stad. De bewoners en de zelfstandige ondernemers met hun stilgevallen nering. Boodschappen doen voor je buren, of een maaltje voor ze koken, wat lekkers afhalen bij het café om de hoek, lokale winkels steunen, daar ging het om. Deze twee groepen : ondernemers en bewoners vormen volgens mij de basis van de stad, de ruggengraat, zij houden de stad trots overeind. Zeker geldt dit ook voor de binnenstad. Het zijn burgers van Utrecht die in de jaren zestig en zeventig panden, hele straten en pleinen die de overheid wilde slopen, bewaard hebben voor de stad, de schilderachtige grachtenhuizen en hofjes van nu  die zo bewonderd worden, die bijdragen aan de schoonhied van de stad. Als inwoner van Utrecht kun je van je wonen hier genieten, je kunt trots zijn op je stad en je wilt hem ook delen met anderen, bezoekers en toeristen, tijdelijke bewoners als studenten en expats. Die zijn dan wel te gást in de stad. De stad is er niet voor hén, zij worden ontvangen zo lang zij zich gedragen. Zij kunnen delen in de levendigheid van de stad, kunnen daaraan bijdragen, zónder de leefbaarheid van de stad aan te tasten. Zij kunnen delen in de schoonheid en de rust van de pleinen, van grachten en singels, en hofjes, zij kunnen vrolijk zijn in parken, café 's en op terrassen, zij kunnen winkelen en naar theaters, zij kunnen aansluiten bij het leven in de stad. maar zij moeten niet gaan overheersen. Want van hen is de stad niet. Die is van de bewoners : oud en jong, met of zonder gezin, gezond of met een beperking, met veel geld of in een kleine woning, met een baan of zonder, Utrechter in hart en nieren of nieuwkomer.

• Ik vind het wel vervelend, als ik met mijn fiets niet eens meer vanaf mijn eigen huis de stad uit kan fietsen naar mijn werk in Terwijde.... Geen auto's a la.. Maar je wordt wel heel beperkt als je alleen maar mag lopen met de fiets aan de hand. Kan ik ergens bij bijvoorbeeld de mariaplaats gratis en veilig mijn fiets stallen? Tegen weer en wind beschermd? En tegen kapot maken en diefstal natuurlijk.... En hoe doe ik dat, als mijn ouders uit Meppel met de auto bijvoorbeeld een kast bij mij willen bezorgen? Moet dit dan allemaal uit den treure bedacht en ontheffing aangevraagd worden? Hoe zit dat? En hoe zit dat als bijvoorbeeld de Ikea wat wil bezorgen? Ben benieuwd of hier over nagedacht is...
• Zijn er ook plekken die geen "bestemming" zijn? Gekke tekst, en dan komt ie ook nog 3 x terug! Ik verplaats mij al 15 jaar uitsluitend te voet door de binnenstad en kan uit eigen ervaring melden dat alles prima bereikbaar is. Mijn Fitbit wordt er ook blij van. Dus meer gericht op de voetganger, prima wat mij betreft. In elk geval, lijkt me goed om minder blik op straat te hebben. Dat betekent niet dat er geen auto's meer de binnenstad in mogen, maar wel dat auto's die niets in de stad te zoeken hebben, worden geweerd. (je wilt niet weten hoeveel buitenlandse auto's ik elk weekend de stad zie inrijden, die ik dan vervolgens ergens anders weer terug zie, vertwijfeld zoekend naar een plekje. En dan hebben we nog de patsertjes die zo nodig moeten pronken en herrie maken met een huursportauto of de coffeeshopbezoekers die perse met de auto in de binnenstad hun rookwaar willen halen). Er zijn in 2040 nog steeds binnenstadsbewoners en ondernemers die een auto nodig hebben, voor hun werk, voor mantelzorg, omdat ze minder goed ter been zijn, omdat ze spullen moeten vervoeren, en anderszins omdat een auto voor sommige bezigheden en bestemmingen nog steeds een betere optie is dan openbaar vervoer, de fiets of lopen. Lijn 2 rijdt mondjesmaat en ik heb begrepen dat er vanuit de binnenstad geen optie is om binnen redelijke tijd met het OV naar het Diak te geraken. Dus: er moet voldoende ondergronds of inpandig parkeren beschikbaar zijn, en er moet ook goed OV zijn om belangrijke plekken snel te kunnen bereiken en de behoefte aan een auto te verminderen. Wat fietsen betreft: idem. Veel mensen hebben een fiets nodig. Er zijn ook mensen die niet goed kunnen lopen, maar wel kunnen fietsen. Het beter laten parkeren van fietsen zal iets moeilijker worden omdat fietsers al jaren weinig in de weg wordt gelegd qua parkeren. We proberen te "verleiden" tot goed gedrag maar of dat in 20 jaar gaat lukken, terwijl een groot deel van de fietsers elk jaar wordt ververst (studenten), vraag ik me af. Misschien moet het verleiden gemixt worden met meer verboden, en handhaving, om de omslag te krijgen die met de auto al een eind verder is. De opengevallen ruimte kunnen we dan gebruiken voor GELUIDSISOLATIE. (verwerkt in groen, kunst, enz.) De stenen en het water in de stad werken allebei als klankkast, waardoor delen van de stad ontzettend lawaaiig zijn, vooral bij horecaterrassen en andere plaatsen waar mensen graag rondhangen (aan het water). Horecaterrassen hebben we al voldoende, daar hebben we er echt niet meer van nodig. Maar het reduceren van lawaai, waardoor het extra geluid van alle verwachte bewoners en aan te trekken bezoekers actief wordt gedempt, heb ik in de plannen nog niet gezien. Zowel inwoners van de binnenstad als bezoekers moeten ook goed kunnen werken, ontspannen en slapen, dus geluidsisolerende maatregelen zijn een randvoorwaarde om meer mensen te kunnen herbergen. Dat kan en moet ook mooi, spannend en aantrekkelijk worden uitgevoerd. En mogelijk kan Utrecht daar dan een leidende rol in nemen - kennis opdoen over geluidsisolatie in de openbare ruimte en dat op een mooie manier toepassen. Gratis idee! Ik kijk uit naar een geluidsarmere stad! Zou dat niet interessant zijn?
• Tja, hier schuren algemeen belang en persoonlijk belang.. ik ben heel blij met mijn auto en vind het niet echt een probleem dat ik nogal lang moet zoeken naar een parkeerplaats.. maar houdt hem wel graag en dan ook graag in de buurt van mijn woning (in de binnenstad), hoeft niet pal voor de deur. Verder vind ik de fiets een geweldig vervoersmiddel. Ik vind het nu al best lastig dat ik niet meer overal mag komen op de fiets en het parkeren ervan ook een gedoe is, zeker in verhouding met 'even een boodschap doen', wat ophalen of brengen bij iemand, etc. Genoemd punt van slecht ter been geldt voor mij ook, dus ik moet er niet aan denken alles te moeten lopen. Mij storen al die geparkeerde fietsen in de openbare ruimte bovendien niet, ik vind het wel een leuk Hollands stadsgezicht, maar dat is misschien wat naief.. als het er nog veel meer worden dan past het niet meer..
• Houd het menselijk, het lijkt wel alsof het alleen maar om de jeugd en toekomst in de stad gaat. Er zijn al bijna geen oudere medemensen in het straatbeeld van Utrecht. Bewoners moeten de mogelijkheid houden om met de auto hun huis te bereiken. Die belachelijk grote vrachtwagens voor de horeca die moeten verboden worden.
• Het is natuurlijk goed dat auto's die geen bestemming in de binnenstad hebben, er uit geweerd worden en naar omleidingsroutes worden verwezen. Maar het tempo van de voetganger als norm is irreëel en niet wenselijk. De binnenstad wordt zo een vakantiepark, waar je alleen nog maar op een terrasje kunt zitten en langs de singels wandelen.  Fietsers moeten ruim baan hebben en er moet veel en goedkoop openbaar vervoer zijn. Onze binnenstad is vrij groot en mensen zijn het lopen verleerd. Als je er zelfs al niet per fiets doorheen mag rijden, gaan mensen de binnenstad vermijden. Speciale voetgangersgebieden zijn prima voor straten met winkels en etalages, maar minder gunstig voor straten met alleen huizenrijen.
• Ik ben bewoner in het voetgangersgebied in de binnenstad (omgeving Lijnmarkt). Ik vind het erg vervelend dat als bewoner van de binnenstad het parkeren steeds lastiger wordt. Er is al een groot tekort aan parkeerplekken, wat onnodig extra rondrijden op zoek naar een plek tot gevolg heeft. Vaak is er alleen nog een plek vrij op circa 10-15 minuten lopen van huis. Met het tijdelijk uitbreiden van het voetgangersgebied aan de Oude Gracht vanwege corona is dit probleem nog groter geworden, tot het niveau dat het nauwelijks nog te doen is. Hierbij betwijfel ik of dit een doelmatig middel is om de verspreiding van corona te voorkomen, of dat de gemeente corona als oneigenlijk motief gebruikt voor het nastreven van de eigen agenda. Indien parkeerplekken worden opheft, moet er een goed alternatief geregeld worden. Zoals een parkeergarage in de binnenstad voor parkeervergunninghouders op een locatie als parkeergarage Springweg. Parkeergarages buiten de singel zijn naar mijn mening geen goed alternatief vanwege de afstand tot de binnenstad in verband met de langere reistijd naar de auto toe, dit is voor bewoners die voor hun werk dagelijks gebruik moeten maken van de auto zeer onpraktisch. Een binnenstad waarin gewoon wordt behoud zijn karakter. Een binnenstad die alleen wordt gebruikt voor commercie en horeca verwordt een soort attractie-park. Hoewel ik niet geheel onbevooroordeeld hierin ben, ben ik voor een bewoonde binnenstad zodat de binnenstad karakter behoud. Hiervoor moet de binnenstad dus bewoonbaar gehouden worden voor de bewoners, inclusief goede parkeergelegenheid op loopafstand van hun huizen.
• Graag wil ik hier op reageren. Sinds 3 jaar woon ik nu met veel plezier in de binnenstad van Utrecht. Ik verplaats mij eigenlijk altijd met het openbaar vervoer, en daarnaast loop ik veel. Tot op heden heb ik eigenlijk zelden of nooit lopend hinder ervaren van fietsers of auto's. Ik ervaar dat er goed rekening met elkaar wordt gehouden. Als het druk is op straat wordt het tempo van de fietsers aangepast, en hetzelfde geldt voor de auto's. Mij lijkt het daarom logischer om een maximum snelheid voor fietsers en auto's vast te stellen, in plaats van het fietsen helemaal te verbieden. Zoals hieronder opgemerkt zijn er ook genoeg minder valide mensen die voor hun boodschappen afhankelijk zijn van de fiets. Ik ben zelf werkzaam in de zorg. Helaas bleek afgelopen periode het open baar vervoer minder betrouwbaar. Ook was het natuurlijk minder veilig dan vervoer met onze eigen auto. Zeker na de uitbreiding van het voetgangersgebied is het echter bijna onmogelijk geworden om onze auto te parkeren. Na lang zoeken, is het vaak nog 10 minuten lopen naar ons huis. Ook dit lijkt mij voor de minder valide medemens nog hinderlijker dan het voor mij al is. Mij lijkt het niet wenselijk dat het straks niet meer mogelijk is om met je eigen vervoer in de buur van je huis te komen. Op deze manier is het straks alleen nog aantrekkelijk in de binnenstad voor de feestende student of toerist in plaats van de hardwerkende medemens.
• Als je goed ter been bent, is in de binnenstad bijna alles te belopen. Maar als je minder goed ter been bent, veel boodschappen wilt vervoeren of naar een bestemming buiten de binnenstad wilt, is de fiets het aangewezen vervoermiddel. Dan is het erg vervelend als je tussen de voetgangers door moet slalommen (is nu vaak ook al het geval) of zelfs moet lopen met de fiets aan de hand. (Tot waar? Tot de singel??) De binnenstad moet geen openluchtmuseum worden, waar drentelende mensen de doorgang versperren voor bewoners die gewoon hun dagelijkse dingen willen doen. Dat je als bewoner je auto niet voor de deur kunt parkeren - tja, daar kies je voor als je in binnenstad gaat wonen. Maar ik vind dat bewoners in principe hun huis wel met de auto moeten kunnen bereiken, bijvoorbeeld om voor de vakantie de auto in te laden of om grote spullen tot voor de deur te brengen. Voor niet-bewoners moet het autogebruik ontmoedigd worden. Al die toeristen die hun kolossale suv's door de smalle straten persen, (tevergeefs) op zoek naar een parkeerplaats ...
• Besten, Deze denkrichting is de minst realistische van allemaal geloof ik. En niet goed doordacht. Als je de binnenstad als bestemming bekijkt dan ga je er dus van uit dat 19.000 bewoners thuis zijn en thuis blijven. Nonsens natuurlijk. Voor hun is de binnenstad ook een doorgangsplek. En dat geldt voor veel meer Utrechters. Als je van zuid naar noord moet, ga je door het centrum. Wandelaars en fietsers hebben een hekel aan omwegen, dus denk daar goed over na. Utrecht een fietsstad noemen en dan met droge ogen de fiets weren uit de binnenstad, hoe onrealistisch kan je zijn? Het tempo van de voetganger in de binnenstad is het tempo van een dralende toerist of shopper. Tergend langzaam. Daar gaat geen buurtbewoner mee akkoord. Hun tempo is woon/werk tempo, dagelijkse routine, hup hup. De as Janskerkhof/Domstraat/Domplein/Korte-Lange Nieuwstraat/Ledig Erf moet voor fietsverkeer behouden blijven, dan kan de Oudegracht (gedeeltelijk) wandelgebied worden. Maar doe het dan ook goed. Maak er dan ook een flinke fietsstraat van waar auto's en vrachtwagens geweerd worden. Zorg dat het Domplein minder verwarrend is. Voetganger op 1 betekent ruim baan voor horeca, winkels en toerisme. Dus nee, dat is niet de goede weg. een gedeelde eerste plaats met fietsers is realistischer. Denk goed na hoe die verschillende snelheden naast elkaar kunnen bestaan. En hou rekening met bewoners. Zij hebben significant andere behoeftes en snelheden dan dagjesmensen
• In het idee dat de binnenstad steeds minder auto's toelaat, kan ik me vinden. Maar dat mag niet betekenen dat bewoners nergens meer in de buurt een auto kwijt kunnen, laat staan dat ze hun huis niet met een auto kunnen bereiken. Dus: ondergronds betaalbaar parkeren voor bewoners en een vignet om zonder boete thuis mensen en spullen op te halen of af te leveren. Bovendien is kleinschalig frequent openbaar vervoer in de binnenstad een vereiste. Zie ook denkrichting 6.
• Verblijf centraal stellen? Nee, liever BEWONING centraal stellen. Door BEWONERS, allerlei soorten welkom. Ik krijg sterk de indruk, dat met "verblijf" vooral wordt bedoeld: bezoek door niet-bewoners.  Waarschijnlijk hebben de (horeca-)ondernemers en mensen die geld verdienen aan toeristen eerst hun zegje mogen doen over dit onderwerp? Bezoekers zijn natuurlijk welkom, maar met mate en met regels. Bezoekers zijn te gast in mijn stad en dienen zich respectvol naar bewoners en de stad te gedragen. Dat doe ik in andere steden ook. Niet gillen en schreeuwen, niet wildplassen en wildbraken in de portieken van bewoners na een bezoek aan de horeca, niet met knallende knalpijpen, bonkende muziek en te hoge snelheid door de stad crossen, geen rotzooi op straat of in de gracht gooien, kortom het verpesten voor de bezoeker die zich wel gedraagt. Beetje handhaving op deze zaken zou ook wel fijn zijn, wat denkt u, zouden we dat in 2040 geregeld kunnen hebben? Ik weet het, handhaven is niet populair, maar je zou je er wel heel populair mee maken onder de bewoners als er op de gewone regels (de APV, de nationale verkeersregels en zo) zou worden gehandhaafd. Waarom zijn die regels er anders? Maar dat is een andere discussie, sorry dat ik afdwaal. Voetganger op 1: hmmm. Het klinkt een beetje als een plek waar niets anders is dan vermaak. Dat lijkt me niet goed, er moet ook GEWOOND en GEWERKT kunnen worden en daar zijn regelmatig auto's en fietsen bij nodig. Voetgangersgebied is al helemaal een crime, dan kan ook de loodgieter niet meer langs komen. Heb u wel eens gezien hoeveel klusbusjes er elke dag in de stad zijn om onze monumentale stad zo mooi te houden? Waar moeten die dan parkeren? Hoeveel eten en drinken moet er elke dag aan de horeca bezorgd worden? Hoeveel afval moet er dagelijks worden weggehaald? Sorry, beetje utopische gedachte lijkt me. Auto's die niks in de stad te zoeken hebben weren (toeristen!) prima, maar die van bewoners en ondernemers zijn echt nodig - een binnenstadsbewoner rijdt niet voor de lol in de stad. Bovendien, niet iedereen slentert. Ik heb ook wel eens haast, of ik moet wel eens op tijd ergens zijn.
• Voetganger én fietser centraal is mij uit het hart gegrepen. Auto's/motoren zoveel mogelijk weren ook. Ondergrondse parkeermogelijkheden binnen de singels voor bewoners. Ruimer aanbod deelauto's. Varen in de singels/grachten mag alleen elektrisch of handmatig (suppen, kano's en roeiboten). Lange Nieuwstraat, Domplein, domstraat als fietsroute inrichten. Hoeveelheid horeca limiteren. Overslagpunten (Hubs) aan de rand van de stad, waar goederen verplicht worden overgeplaatst in kleinere elektrische voertuigen, waardoor de belasting van binnenstad (geluid, luchtkwaliteit, wegdruk en belasting werfkelders) sterk zal afnemen. Zorg voor schaduw in de stad (in een stad als Turijn zorgen galerijen ervoor dat het ook hartje zomer redelijk uit te houden is). Tenslotte: regels veel beter handhaven.
• "De voetganger bepaalt straks het gezicht en het tempo van de binnenstad. Auto's en fietsers parkeren niet meer op het maaiveld." is de laatste zin van de inleiding van Verblijf Centraal.  Wat betekent "dat fietsers niet meer op het maaiveld parkeren"? Op de werven soms? Utrecht wil een fietsstad worden, maar naar hun werk en naar de winkel  fietsende bewoners, ouders met kinderen in een bakfiets, mensen met een elektrische scooter, allemaal de gracht in. Twee opmerkingen overd de huidige proef met een deel van de Oudegracht als wandelgebied.
  1. Het is echt heerlijk om over de gracht te lopen in de schaduw van de massieve kastanjes die op de werf staan, om aan de overkant de mooie panden te zien van boven tot onder, zonder glimmend blik ervoor. De mensen lopen elkaar niet meer ondersteboven, iedereen heeft een vertraagd tempo, er wordt geflaneerd. Maar de prijs die ervoor betaald wordt, is te hoog. Het is voor bewoners niet te doen om niet met hun fietstassen vol boodschappen, of met de kinderen in zitjes hun huis te kunnen bereiken, nauwelijks met hun auto te kunnen laden en lossen of het nu peuters in zitjes zijn of ouders met een rolstoel; er kan zo niet meer gewoond worden. Dus zoek een andere oplossing, die ook uitnodigt to flaneren.
  2. In de ijver om een gebied verblijfsgebied te maken , wordt een plek die van nature al jaren een geliefd en ontspannen verblijfsgebied is totaal verknald: De brug bij de Lange Smeestraat.
• Op deze brug verblijven altijd ontspannen, gezellige, gelukkige en dromerige mensen. Op de bankjes  drinken ze koffie met elkaar, eten hun lunchpakketje in de zon, zitten te lezen of te kletsen, kijken naar de Dom, maken foto's van elkaar en van zichzelf met de  toren op de achtergrond,  luisteren naar het gebeier van alle klokken in de buurt. Aan de andere leuning  van de brug staan de mensen te genieten van het licht dat de gracht weerkaatst, van de rimpelingen in het water, hoe in het perspectief van twee brugbogen rijen  bootjes hen tegemoet varen. Van de rust van het water. Groepen scholieren krijgener  uitleg over hoe met de kano te water te gaan en niet onder te gaan. Het is een plek om te blijven.
• En nu? De maatregelen om een verblijfsplek te creëren hebben déze verblijfsplek de das omgedraaid. Er is een groot wit kruis op de brug geverfd, een verkeersbord erbij : een invalidenparkeerplek. Het nodigt allerlei auto's uit om er ook te gaan staan, voor de bankjes, de mensen zijn ondergeschikt geworden. Ik heb gehoord dat er op de brug "officiële fietsenstalplekken" geplaatst gaan worden, lelijke stalen houders vrees ik, dwars op de leuningen, waar je dan niet meer tegen aan kunt staan en in het water staren.
• Natuurlijk staan er altijd wel fietsen tegen de brugleuning, vaak  heel weinig, 's avonds  veel, maar die zijn de volgende ochtend weer weg.
• Natuurlijk moeten er invalidenparkeerplekken zijn, maar waarom kunnen die niet 15 meter verderop aan het begin van het voetgangersgebied gewoon langs de gracht blijven. Waarom moet het allemaal zo lelijk gemaakt worden, alles ondergeschikt aan een idee op de tekentafel, zonder enige relatie met wat er al aan spontaan, ongeorganiseerd, vriendelijk verblijf is.
• Kortom : Beleidsmakers maak plannen die aansluiten op wat er al aan goeds is! Gooi niet meteen alles overhoop!
• FIETSVERBOD TIJDENS EN NA CORONA Zaterdag 27 juni schoof er een Wijkbericht in mijn brievenbus. Er stond dat ik vanwege corona per direct niet meer mocht fietsen in een groot deel van de Binnenstad. Vooralsnog tot begin september, maar vanwege verwachte verkeerstoename daarna werd elders de mogelijkheid open gelaten om ook na de coronacrisis het verbod te handhaven. FIETSGEVAAR Ik schrok. Ik fietser corona veroorzaken? Bewegen in de buitenlucht gevaarlijker dan opgepropt in het OV met niet werkend mondkapje? Gevaarlijker dan huishoudens naast elkaar in de horeca? Gevaarlijker nog dan prostitutie? Een fietsverbod is radicaal, maar noodzakelijk offer ter voorkoming van corona. Peter van Bekkum (Fietsersbond) stelt gerust: ‘de Gemeente ziet fietsers niet als dé coronaveroorzakers.’. De Gemeente geeft met de coronacrisis versneld nog meer openbare ruimte -  voetpaden en pleinen – aan de horeca voor terras(uitbreiding). Door privatisering van voetpaden en pleinen moeten voetgangers vaker over de rijweg lopen. Om de 1,5 meter afstand te garanderen moeten fietsers weg van de rijweg. Vanaf maandag 6 juli werd de Binnenstad ook doordeweeks afgegrendeld. Tientallen ordehandhavers in gele pakken maakten stopgebaren, soms onder de uitroep: ‘corona’. Glurend vanaf de randen van het afgegrendelde gebied, zag ik daarbinnen telkens geen of hooguit kleine groepjes voetgangers. Met miezerige regen de troosteloze aanblik van een stad in crisis, bij doorbrekende zonnestralen niet minder onheilsspellend. RITUEEL OFFEREN Dit fietsverbod blijkt ineffectief en onnodig. Maar wat moeten we doen zolang weinig weten van corona en hoe het af te wenden? Ritueel offeren is een manier er mee om te gaan. Fietsers zijn een ideale zondebok. Anders dan te ondersteunen horeca en andere middenstand, lijken ze van weinig economisch belang. Helemaal niet als ze de wandelende – soms wankelende - horecabezoekers in de wielen rijden. Veel van mijn boodschappen deed ik spontaan bij fietsen door de Binnenstad  – ook grote, want ik heb ruime fietstassen. Soms een terrasje, als ik een bekende zag, of bij vrienden langsfietsen. Nu ik moet lopen of omfietsen doe ik dat minder. Ik zie op tegen thuisdrinken en ‘online’ winkelen. Weten Gemeente en middenstand hoeveel fietsers, al dan niet hier wonend, door de Binnenstad rijden en hoeveel ze dan consumeren? In tijden van coronacrisis moeten - al dan niet rituele - offers gebracht worden. Maar onder dat mom fietsers voorgoed uit de Binnenstad verbannen is misbruik. Dat vermindert niet alleen draagvlak voor coronamaatregelen. Propageren van Utrecht als fietsvriendelijkste stad ter wereld en suggereren dat Binnenstadbewoners de toekomstige leefomgeving van 2040 kunnen bepalen, krijgen zo de schijn van hypocrisie. GEDEELDE RUIMTE Binnenstadbewoners en fietsers zullen nog meer (openbare) ruimte moeten inleveren vanwege het economisch belang dat de wandelende winkel- en horecabezoeker vertegenwoordigt. Steeds meer verschillende verkeersstromen en belangen zullen elkaar in beperkte ruimte en tijd gaan kruisen en soms botsen. Een creatieve invulling van het concept ‘gedeelde ruimte’ is beter dan dit fietsverbod. Waarom niet met moderne techniek op drukke tijden en plaatsen meten, reguleren en verleiden in plaats van verbieden? Ik zal graag rekening houden met anderen - afstand houden, vaart minderen, afstappen, desnoods omfietsen - als ik mijn vrijheid maar mag behouden.
• Wij wonen nu ruim vijf jaar in de Binnenstad en in die vijf jaar is het woongenot er niet beter op geworden. Het is drukker en rommeliger geworden.De belangen van de middenstand en horeca wegen voor het gemeentebestuur zwaarder dan die van de bewoners. Natuurlijk is er begrip voor het terugdringen van het autoverkeer maar dat zou dan voornamelijk moeten gaan om terugdringen van toeristisch, vaak gemakzuchtige automobilisten. De overlast van her en der gedumpte fietsen is ook duidelijk toegenomen. Prima om een fietsvriendelijke stad te willen zijn maar de overlast die wij als bewoners  ervaren van het aantal 'wild' geparkeerde fietsen, pal voor onze voordeur is regelmatig maar vooral in de weekends te groot. Het handhaven enerzijds en het creëren van voldoende fietsparkeerplekken krijgen onvoldoende aandacht. Hoeveel belang hecht het gemeentebestuur aan de aanwezigheid en de tevredenheid van haar binnenstad bewoners?
• De visie wekt de indruk opgesteld te zijn met de bezoekers te voet op één en niet de bewoners van de stad. Verwacht je bijvoorbeeld als stad dat je bewoners zich ook het hele jaar te voet verplaatsen (daar de tijd voor hebben en dat fysiek kunnen) ten faveure van bezoekers die één keer per jaar of één keer in hun leven de stad bezoeken? Offer je daarmee en daarvoor, als gemeente Utrecht, de bereikbaarheid en leefbaarheid van het hart van je stad voor je eigen bewoners op? Ik mis aandacht voor de sociale veiligheid in de stad, gerelateerd aan vervoer. Als fietser en fietsster ben je bijvoorbeeld sociaal veiliger dan als voetganger. Je bent kwetsbaar als het stiller is op straat en zeker als je lopend, op een stil moment of in het donker, door de stad naar een fietsenstalling moet. De vraag is ook: Wie behoort de stad toe? Wie zijn alle belanghebbenden en door wie worden zij vertegenwoordigd? Ik wens iedereen veel wijsheid toe.
• In 2020 is de binnenstad al een "bestemming", namelijk een woonbestemming voor 19.000 bewoners!!! Dus wat voor malle tekst is dit?
• De fietser zou het tempo moeten bepalen! Meer ruimte voor fietsers. Duidelijke fietspaden en aparte wandelpaden. Een fietser wil niet te hoeven sla-ommen tussen de voetgangers op weg naar zijn bestemming. Ik vind het belachelijk dat de gemeente de fietser, het meest Hollandse en milieuvriendelijke vervoermiddel, wil gaan weren uit de binnenstad. Het lijkt wel alsof de gemeente gewoon niet wil dat mensen naar de binnenstad komen. Auto mag niet, fietsen ook niet. Wat dan wel? Lopen gaat veel te langzaam. Bewoners moeten gewoon naar hun huis kunnen fietsen en bezoekers moeten hun fiets kwijt kunnen vlakbij hun bestemming. Gemeente Utrecht: FIETSERS MOET JE FACILITEREN!!!
• Over een paar jaar zouden we een geautomatiseerd deelauto systeem kunnen hebben. Als je een voertuig nodig hebt, komt hij voor rijden en brengt je naar je bestemming. Om vervolgens weer weg te rijden naar de volgende klant, of naar een opslagplaats. Automatisch, dus ook prima te gebruiken door mensen zonder rijbewijs. Hij past zich aan aan de andere verkeersdeelnemers, minder drukke gebieden hoeven dus helemaal niet meer 'autovrij' te zijn. Dan is een auto dus geen bezit meer dat 90% van de tijd stil staat en het uitzicht op de mooie stad verpest. Maar gewoon een vervoermiddel om van A naar B te worden gebracht. Ga dus aub in de tussentijd geen bewoners met een auto lastig vallen door het verwijderen van parkeerplaatsen of het onmogelijk maken om ergens te komen, maar biedt gewoon een definitief alternatief.
• Auto's en fietsen niet meer op het maaiveld? Ik zou eerder zeggen: niet meer in de openbare ruimte. Boven of onder het maaiveld, maakt niet uit, maar de openbare ruimte is niet voor ijzer en blik. Dus heren huizensplitsers: plan een inpandige fietsparkeerplek voor de bewoners van uw nieuwe kippenhokken in. Al die klonterende fietsen op straat zijn hinderlijk en lelijk, op sommige plekken is het trottoir (= plek om te LOPEN) volstrekt onbegaanbaar wegens de kluwen fietsen. De stoep is van wandelaars, niet van slordige fietsenbezitters. En gemeente: zorg voor een aantal buurtfietsstallingen, want niet elk bestaand huis heeft de mogelijkheid voor een inpandige stalling. En zorg voor behoorlijke autoparkeerplaatsen/garages whatever. En genoeg. We zien namelijk dat al die nieuwbouw met een prachtige luchtfietsende parkeernorm van 0,6 onmiddellijk te klein is, met parkeeroorlogen in de buurt tot gevolg. Leuk bedacht, een mooi streven, maar niet erg realistisch. Want ook als binnenstadsbewoner mag je autorijden als dat nodig is. En wat nodig is, dat bepaal ik zelf!  O ja, en motoren en bakfietsen mogen ook wel uit het straatbeeld, waar het stallen aangaat. Weg met die sta-in-de-weggen! Verder is "De voetganger bepaalt het tempo van de binnenstad. " natuurlijk een beetje raar. Wat betekent dit eigenlijk? Ik heb geen idee. Mogen we alleen maar lopen of stapvoets fietsen of autorijden? In een stad die zich profileert als "fietsstad"? Belachelijk. Het is hier geen vakantieresort met een hek omheen. Het is een woon- en werkplek! Waar gewone mensen gewone dingen doen, die ze in een buitenwijk of dorp ook doen. Behalve dat er meer cultuur is in de binnenstad (hopelijk na corona ook nog), en helaas ook veel veel veel meer horeca. O ja, en de "binnenstad is een bestemming".  Bedoelt u daarmee dat het geen doorgaande route is? Zeg dat dan, ook al vindt u een negatieve stelling wellicht wat politiek incorrect. Het lijkt me wel duidelijker. Gezien het feit dat een aantal anderen hier ook al vragen over stelt. Noem het beestje bij de naam: we willen niet dat iedereen de binnenstad gebruikt als de snelste route van noord naar zuid of oost naar west. Heb ik overigens geen bezwaar tegen, tegen door de stad heen rijden, mits dat netjes gebeurt. Nogmaals: het is hier geen vakantiepark! Al met al een nogal onduidelijke tekst eigenlijk. Of is dat de bedoeling?
• BEPERKING TOEGANG TOT DE BINNENSTAD; EEN VISIE Het gebruik van de openbare ruimte neemt hand over hand toe. Toeristen worden verlokt Utrecht te bezoeken, winkeliers zetten uitstallingen buiten, horeca wil meer terras en ook overigens lijkt er geen rem op het aantrekken van publiek voor het stadshart. Op sommige plaatsen is het in de wereld van nu te druk. Om ruimte te maken in de openbare ruimte is door het bestuur gegrepen naar een vertrouwde maatregel: ban al het verkeer en maak een voetgangersgebied van het stadscentrum. De Coronamaatregel heeft laten zien hoezeer dat een eenzijdige straf voor de bewoners is gebleken. Zij zijn niet gehoord; hun belang telde niet mee. De gedachte om verkeersstromen te beperken is op zich goed. Maar een voetgangersgebied als antwoord daarop staat niet in redelijke verhouding tot de ernstige gevolgen voor bewoners. Om u een indruk te geven van wat “voetgangersgebied” voor een inwoner van dat gebied betekent (althans als we de coronamaatregel als maatstaf nemen):
  - Je eigen voordeur niet meer rijdend kunnen bereiken met je boodschappen en die ook niet meer bezorgd kunnen krijgen op een moment dat je thuis bent;
  - Je pakketten idem;
  - De kinderen en je vakantie spullen niet meer veilig kunnen uitladen voor je deur
  -  Geen taxi of je eigen auto voor de deur om met spoed naar het ziekenhuis vervoerd te kunnen worden waardoor alleen een ambulance die een arts moet indiceren nog mogelijk is;
  - Geen huisarts of andere zorgverlener die de tijd en de wil heeft om wandelend te komen;
  - Voor wie oud of beperkt is wordt in een uitgebreid voetgangersgebied alles te ver om te lopen;
  - Niet even op de fiets nog een paar boodschappen doen;
  - Niet meer met de fiets dicht (genoeg) bij je favoriete winkel kunnen komen en dus de binnenstad maar mijden;
  - Winkeliers die wanhopig worden van het verlies aan klanten;
  - Winkeliers die geen andere optie zien dan verhuizen of ophouden;
  - Bewoners die geen redelijk alternatief hebben om hun auto te parkeren;
  - Horeca die kansen ziet om de gecreëerde ruimte weer in te vullen met terrassen (en die kansen ook weet te verzilveren met nog meer drukte en lawaai ten gevolge);
  Met de enquête van Binnenstad030 kwamen dit soort nadelige en veelal onacceptabele consequenties naar voren. Onacceptabel omdat het voetgangersgebied als enig antwoord op de wens ruimte te creëren een onevenredige aantasting betekent van de leefbaarheid in de binnenstad en die ruimte bovendien onmiddellijk weer voor andere doeleinden wordt gebruikt.
  Ook voor fietsers heeft een vergroot wandelgebied de zeer nadelige consequentie dat doorgaande fietsroutes door het centrum onmogelijk worden gemaakt en het winkelgebied niet van de meest gewenste zijde benaderd kan worden. En waarom? De gedachte is, zo begreep ik van de mobiliteitsadviseur van de gemeente, dat fietsers en voetgangersverkeer niet samengaan. ’Ik ben persoonlijk een paar keer van de sokken gereden’ was zijn motivering. Maar is het niet diezelfde gemeente die de ‘shared space’ introduceerde als de ideale oplossing voor de binnenstad? Ook hier zou de gemeente er goed aan doen haar beleid een invulling te geven met een creatievere oplossing dan het fietsen te verbieden.
  Als de maatregel gecontinueerd zou worden dan nopen de signalen uit de enquête tot de conclusie dat verhuizing uit de binnenstad van winkeliers en een grote groep bewoners onvermijdelijk wordt. Gevolg is een verandering van het karakter van de binnenstad. Aantrekkelijke kleine winkeliers worden vervangen door horeca-achtinge winkels van het soort twaalf in een dozijn. Woonhuizen worden mini hotels en short stay appartementen. En zo verliest de binnenstad het karakter dat haar zo’n aantrekkingskracht geeft en daarmee een belangrijke economische en sociale waarde vormt die gekoesterd moet worden. De stad wordt immers gemaakt door haar bewoners.
  Corona laat zien wat veel bewoners al lang zagen; de binnenstad wordt te vol. We willen allemaal ‘meer, meer’; waar ‘minder, minder’ beter op zijn plaats zou zijn. Déze algemene conclusie en gedachterichting lijkt in dat licht in ieder geval gerechtvaardigd:
  Een algehele beperking van de toegankelijkheid van de Binnenstad is onvermijdelijk om daar meer ruimte te creëren, maar het instellen van een voetgangersgebied is niet de oplossing.
  De gemeente zou er goed aan doen een visie te adopteren die recht doet aan de redelijke eisen van bereikbaarheid van woningen en winkels. Een visie die het resultaat is van een geïntegreerde aanpak waarin diverse belangen verenigd zijn. Zoals bijvoorbeeld de bescherming van het wervengebied en de overige monumentaliteit van de binnenstad. Een kader waarin verkeersstromen ook een bijzonder belangrijke rol gaan spelen en waarin de gedachterichting van het beperken van de toegankelijkheid van de binnenstad zeer wel past. Maar denk ook aan de ‘verdichting’ van de binnenstad. Is wens tot ‘verdichten’ (d.w.z. meer bewoners per m2) wel in overeenstemming met de visie dat meer ruimte gecreëerd moet worden in de openbare ruimte?
  Uit de reacties die ik in het kader van deze gedachterichting heb gezien valt af te leiden dat de idee van een beperking van de bereikbaarheid van de binnenstad bij weinigen op bezwaren stuit, mits tegemoetgekomen wordt aan de vele bezwarende consequenties die dat kan hebben voor bewoners. Ik heb zelf een mini-enquête gedaan onder een vrij homogene groep grachtbewoners. Allen die reageerden geven aan dat een dergelijke beperking bij hen geenszins op bezwaren zou stuiten (de enquête van Binnenstad030 wijst in dezelfde richting). Om de door mij geënquêteerden een perspectief te geven gaf ik aan dat gedacht zou kunnen worden aan een sluiting van de binnenstad voor alle verkeer als uitgangspunt, aangevuld met een ontheffingsbeleid voor toegelaten bestemmingen.
  Het lijstje van toegelaten bestemmingen zou er als volgt kunnen uitzien:
  - Voor bewoners met een parkeervergunning;
  - Voor alle bewoners (en bezoekers van bewoners) teneinde te laden en te lossen (of personen af te zetten of op te halen) bij of kort bij de woning inclusief een beperkte parkeertijd (v.z.v. geen vergunninghouder);
  - Voor openbaar vervoer en taxi’s (voor het afleveren of ophalen op een bestemming in de binnenstad);
  - Voor rechthebbenden op een particuliere parkeerplaats;
  - Voor deelauto’s die in het gebied hun vaste standplaats hebben;  
  - Voor bezoekers met een beperking;
  - Voor pakket- en boodschapbezorging (zonder venstertijden);
  - Voor bevoorrading/ laden en lossen binnen strikte venstertijden met passend vervoer over vastgestelde routes (en met geruisloze koeling);
  - Voor alle afleveraars voldoende laad en losplekken;
  -  Voor fietsers.
  Aan de ontheffingen zouden voorwaarden verbonden kunnen worden met betrekking tot snelheid en gedrag. Zo zou een algehele snelheidsbeperking (ook voor fietsers) kunnen worden voorgeschreven (15 km/uur?). Voor gemotoriseerd verkeer (elektrische fietsen daaronder begrepen) zijn alle als zodanig gesepareerde voetgangersdelen van de openbare weg verboden gebied. Fietsers en gemotoriseerd verkeer zijn te gast op delen van de openbare weg die geen gesepareerd voetgangersdeel kennen. Alle verkeersdeelnemers geven elkaar zoveel mogelijk de ruimte.Bestuurlijk sancties, zoals (al dan niet tijdelijk) intrekken van verleende vergunningen of ontheffingen, worden geïntroduceerd op een wijze die handhaving mogelijk maakt. Zo kan tegemoetgekomen worden aan de duidelijk levende wens tot beperking van ontoelaatbaar gedrag van bepaalde fietsers en scooterrijders, maar ook misbruik kan gesanctioneerd worden.
  Het zou goed zijn als de visie ook het bewonersparkeren zou benoemen. Uitgangspunt zou dan kunnen zijn dat dit (geleidelijk) beperkt wordt met de volgende maatstaf als uitgangspunt: Voor iedere bewoner een permanente parkeerplaats op gepaste afstand van de woning. Dat wil zeggen voor wie nog goed ter been is in een parkeergarage .o.i.d. op bijvoorbeeld maximaal 10 minuten loopafstand. Maar als je slecht ter been bent (ook tijdelijk) bij of in de nabije buurt van de woning. Ik merk weinig weerstand tegen zo’n gedachte.
  Zou dit het Utrecht van morgen (en van 2040) kunnen zijn, waar de bewoners kunnen genieten van een steeds leefbaarder stad onder leiding van een stadsbestuur dat in al haar handelen kenbaar maakt en motiveert dat het belang van haar (binnenstads)bewoners in aanmerking is genomen gewogen en voldoende zwaar bevonden is om hen niet het gevoel te geven bij voortduring in hun belang te zijn miskend?